Suç mu?

Benim yazılarım genellikle vatan hainleri, şanlı bayrağımıza hor bakanlar üzerine. Zira ben damdan düştüm. Damdan düşenin halinden anlarım. Terör örgütünün maddi manevi darbesini yedim. Tehdit edildim. İşkence gördüm. Maddi ve manevi sıkıntıya sokuldum. Ailece bu sıkıntıların pençesinde kıvranıyoruz. Kimsenin umurunda değil. En yakınlarımın bile. Boşuna dememişler ''Ateş düştüğü yeri yakar.'' diye. Gerçektende ateş düştüğü yeri yakıyor. Ben bir aile reisiyim. Elli altı yaşındayım. Aileme karşı sorumluluklarım var. Artık dayanamıyorum. Eşimin ve çocuklarımın benimle birlikte sıkıntı çekmelerine. En üstten en alta kadar yardım istemediğim kimse kalmadı. Bir babam vardı. Zaman zaman derdimize çare olmaya çalışan. Gölgesine sığındığım koca çınar yok artık.

Sıkıntılarımdan kurtulmak için böbreğimi satmak istedim. Yasal engeller engelledi beni. Oysa ben her şeye razıyım. Canımı bile vermeye. Yeter ki eşim ve çocuklarım sıkıntılardan kurtulsunlar.