SUÇ SIVAMA UZMANLARI

Toplumların toplamda kabul edeceği, kabul edemeyeceği bir takım iyi ve kötü alışkanlıklar vardır. Kötü olanların alenen yapılmaması, dile getirilmemesi, kabul edilebilir olmaması, normalleştirilmemesinde fayda vardır. Kötüler normalleşirse, iyi davranışlar anormalleşir bizde olduğu örneklerinin çokça yaşandığı gibi dersek umarım fazla ileriye gitmiş olmayız.

Kötü şeyler, davranışlar göze görüne görüne, kulaktan kulağa işitile, işitile bir zaman sonra yaşanmasında sakınca olsa da merak edilen bir olay, tadına bakılması gereken bir yiyecek, bir kereden bir şey olmaz nev’inden merakları cezbeden bir keşif sürecine dönüşebilir. Yasaklar, aşırı yasaklar o şeyde merakı artırmakla kalmaz, dengesiz kişiliklerde o şeyi yapmakla farklı olmak, kendinden veya toplumdan bir şekilde intikam aracına dönüşmüş de olur.

Toplumda normalleştirme işlemlerini yapanlar vardır. Bunlar yerine göre sonucu hesaplayarak, planlı olarak da böyle bir uğraşın içine girebilirler; ya da bir planın maşası veya piyonu da olabilirler. Bu kişi ya da kişiler topluma kanaat önderi ya da sıradan kendilerine benzeyen bir kişide ya da şekilde daha kolay yaklaşacaklarına, ya da tuzaklama daha kolay olacağı için tuzaklama sonucu ortaya çıkan sorun ya da sorunlardan kazanç sağlayacakların yaşayacağı hayat standartlarının da bir şekilde ödül olarak yükseltilmesi gerekir. En nihayetinde onlar da patronunu bilmedikleri ya da alenen bilmedikleri bir grup ya da görüşün ücretli, iyi kazanan işçileridir.

Toplumlar karşılıklı menfaat üzerine bir arada bulunur. Ortak bağlar, ortak çıkarlar, ortak adetler ve din onları bir arada tutarken, karşılıklı çıkar en sağlam bağlardan biridir. Yani herkes bir ilişkide çıkar sağlarsa ilişkiler sürer. Lakin ne hikmetse toplumda durum her zaman böyle olmaz. Bazı zümreler onları çaktırmadan ikna edip, soymak, onların bir şekilde akıllarını şaşırtmak suretiyle hem kendilerine muazzam bir çıkar sağlarlar hem de toplumsal katmanlar arasına mükemmel bir nifak sokmayı başarırlar. Hiçbir şey vermediği halde toplumu sürekli sağan, sürekli birbirine kırdıran bu zümreler hemen her kılıkta insanların karşısına çıkabilir. Bir hoca örneği, din adamı, siyasetçi, sanatçı!, yazar hatta iyiye dair ne varsa onun kılığında insanın karşısında iyi örnek olarak çıkarılan,  şeytanın insanda vücut bulmuş halleri dense tanımda pek de haksızlık yapılmış sayılmaz.

Karşılıklı çıkarların, karşılığın en çok da günümüzde vücut bulduğu düşünüldüğünde herkes bir ümit ve kazanç peşindedir.

Bir iş ya da faaliyetin özünde menfaat  beklentisi varsa, bunun bir karşılıklı çıkar ilişkisi olabileceği de insanın aklına gelir. Karşılıklı çıkar varsa; o zaman iş bir ticarete dönüşebilir ki bu durumda insan yapısı gereği, fayda ve menfaat ister. Dua ve iyi insan olmaya karşılık; cennetten bir köşe!

Düzenli işe giden insan, diğerlerinden daha fazla çalışarak; düzgün bir kazanç, kazancından ötürü daha güzel kadınlar, daha yakışıklı ve zengin erkekler, daha rahat bir yaşamlar hedefler. Hedefleyebilir.

Konu daha da dallandırılıp budaklandırıldıkça bir iyiliğe iyilik düşüncesi inanan insanların ümidi en azından beklentisidir.

Hayatında hiçbir iyilik gayesi olmayan, tamamen şaşırtmaya ve karıştırmaya yönelik çalışan uzmanlık alanları farklı olmakla beraber neticede tepeden ortak olan işkolları ki bunları düşününce sizler de bulabilirsiniz; topluma hiçbir şey vermeden her şeyi bu denli rahat kullanma, harcama ve rahat yaşama haklarını da yine sırtına bindikleri zümreler üzerinden sağlaması ne gariptir. Düşünen insan koyun kuzu kurt ilişkisinde kurttan koyunu koruyan çobanın koyuna aynı muameleyi reva görmesi eleştirmesi ile aynı netice olabilecek, taraf taraftar ve sırtında taşıdığı yük tarafından yutulmasını normal karşılatan insanı bu denli şaşırtan gerçekte nasıl bir zekâ ürünüdür?