Suçlu Ayağa Kalk

Önemli olan sözler değil, davranışlardır.
Sevdiğini söyleyen biri yerine, sevdiğini gösteren birine inanın.”*

Sevgiyi göstermek…
Davranışınla, yaptıklarınla karşındakine hissettirmek.
Bir başka anlamla yüreğine dokunmak!

İnsan ancak birine değer veriyorsa, ona duygularını önce vücut diliyle iletmeye çalışır.
İlle de hissettirir.
Hissedemediğiniz bir duyguyu yaşayamazsınız.

Değer vermekse bir erdemdir; öyle ki, sana değer vermeyene bile değer verirsin çoğu kez.
Tıpkı sevmek gibi elinizde olmadan yaptığınız bir şeydir bu. Koşulsuz, karşılıksızdır. Bir zaman sonra duygularınız size incinmişlik, kırılmışlık, mutsuzluk olarak geri döndüğünde tek suçlu sizsinizdir.

&

Her insanın değer anlayışı farklıdır.
Karakteri, yapısı, hayat anlayışı, kavramlara yüklediği anlamlar bu anlayışa etki eder.

Davranışlarıyla sizi yaraladığının farkına varmaz.
Anlatamazsınız da!
Kendi doğruları vardır, kendi kalıpları…
Sizin bunlara göre şekil almanızı ister.

Yapmaya çalışırsınız, denersiniz en azından ama yorulur, yıpranırsınız bu arada. Bir türlü olmaz!

Bazen de size olan ihtiyaç ölçüsünde değerlendirilirsiniz.
İhtiyaç bittiğinde olay biter.
Hiç olmamışcasına, hiç yaşanmamışcasına…
Yanıt alabileceğiniz, sesinizi duyurabileceğiniz bir ortam bile yoktur!
Kendi değerlerinizle öylece bir başına kalıverirsiniz.
Bir suçlu varsa o da sizsinizdir!

&

Bir insana değer vermek okulda öğretilmez.
Kitaplarda yazmaz.
Değer vermek bir erdem olduğu kadar bir kültür, bir incelik, bir zarafettir.
O kişiye karşı içinden gelen duyguların davranışlarınla açığa çıkması ve açığa çıkan duyguların yansıtılabilme becerisidir.

Bu yansıtılamıyorsa söylenilen hiçbir şey gerçek değildir.
Gerçek olmayan sözlere inanıyorsanız, suçlu sizsinizdir.

&

Bu durumda sevginiz de, değerleriniz de aslında bir zaafa dönüşmüştür.
Ve açık bir yaradır artık!
Asla pişmanlık hissetmediğiniz, mantık ve gururun olmadığı…

Zaafınızı bilenler hep bu yarayı kanatmak isteyeceklerdir.
Acımasızca.
Canınızın yandığını bilerek.
Belki de zevk alarak…

İster kabul edin, ister etmeyin
Siz bunu çoktan hak etmişsiniz!..

• *Erich Fromm