- Kategori
- Şiir
Süklüm Söğüt Bahçesi
1.
Halkalar kurulmuş ,
En içten en dışa
Merkezde
Mutluluk,
Bağlanmış kollar, kollara
El el üstünde değil sadece
Et et üstünde, insan insan üstünde
Kim üstünse en üstte
2.
Boztepe'den aşağı
Baksan bir daha
Eski hallerinden
Bir eser kalmış mıdır bir daha
Bir nefes uçtu, uçtu ta göklere
Bembeyaz bir güvercinin kanadından
Bir telek düştü,
Uçtu, uçtu
Rüzgârla beraber,
Gitti, kendinden bihaber.
3.
Kendimi kuş gibi hissediyorum,
Uçuyorum, uçurumdan
Düşmüyorum ama,
Bir kanatlarım eksik, bir de bedenim
Ruhum yükseliyor,
Uçuyorum,
Kendimi mis gibi hissediyorum,
Mış gibi de olabilir,
Ne farkeder?
4.
Açık açık konuşmak zor,
Robotlarla köpekler,
Net emir bekler,
Herkes farklı yazılımla donandı
Kapasite farklı,
Parmak izi gibi,
Milyonlar, milyarlar
Kim aynı ki...?
5.
Her şey tersi tersine
İsimler mi yanlış
Yazanlar,
Ya yazdıranlar,
Ya da inananlar
Kim haksız, kim haklı
Kim borçlu, kim alacaklı?
gerçi;
Kediye aslan kedi,
Aslana “minnak” aslan demeli
Aslan kedi olsun
Kedi aslan beslemeli
Olur mu, bal gibi olur...
6.
"Huzursuz ve sinirliydim."
"Çok ıstırap çektim ve kaygılandım ."
"Endişelendim, asabiydim ve kendime güvenimi yitirdim."
"Tuhaf bir endişe duydum.”
Şiir gibiler hepsi de aslında gerçekler
gerçekten! çığlıklara eşlik eden asılsız asabilikler.
7.
Durum, o durum
Alt katta, bodrum
Üstteki bu durum
Apayrı bir kurum
Yok bir sorunum.
Nabız ve solunum
Dinlen son durum