Sultan'ımdan uzak dur!

Sen kötü çocuk!

Ninemin anlattığı her şeyin, doğrular ülkesinde yazılıp çizildiğini, yerin altında oyun oynayan, yavru karınca da bilir.. Şimdi anladın mı neden, yeri geldikçe ninemin anlattıklarını hatırlarım?

Kötü kalpli çocukların, yılanın yatağında doğduğunu, çakalların memesinden emdiğini ve ruhunun zindanlarında erkekliğe girdiğini de anlatırdı çünkü.

Onun için, seni anlıyabiliyorum!
Sen ki, ruhunun osurmasıyla birlikte, kendini ''borazancı başı'' zannedersin.
Bitti zannetme!

Ve sen Sultanlar Sultanı,

Tanrı'nın ''Olgun Ruh'' bağışladığı sen!

Seni kim ki rahatsız ve huzursuz eder,
Seni kim ki üzen gücü kendisinde görür,
Seni kim ki benim için incitirse, içinde ki şeytanı karşısında bulur..

Sen kötü çocuk!

Sen ki, insanların koymuş olduğu, ''kötü insan yasaları'nın'' kurbanısın.
Dilerim Allah'tan, dünyanın bütün yanlışlarının içinden sıyrılasın ve ufacık bir özürün anahtarına sarılasın..

Sen Sultanım,
Biliyorum bu aralar boynu bükük çiçekler gibisin..
Lütfen üzülme!

Bir Dağ Başında Çingene!