Sultan Süleyman binemedi, senin beğenmediğin o otomobile!

Hayatta duygularımızı geçici olarak tatmin eden maddi ve manevi unusurlar var. Geçici diyorum çünkü insan duyguları borsa gibi yüksekliyor, yoğunlaşıyor, zirve yapıyor sonra da bir kriz çıkıyor ve dibe vuruyor.  İhtiyaçlarımız var ve maalesef sınırlarımız yok... Bu nedenle duygularımız  kazanımlardan sonra bir noktada geçici olarak dengeleniyor ancak kısa bir tatmin olma durumundan sonra 'ihtiyaç sınırlarımız' belirsiz bir noktaya kayıyor,  denge kayboluyor ve yeni bir tatmin arayışı başlıyor.

Sultan Süleyman'ın zamanında en konforlu ulaşım aracı sadece bir attı oysa günümüzde en basit bir insanın kullandığı otomobil Sultan'a nasip olmamıştır. Sultanın binemediği ve hatta hayal dahi edemediği bir bineğe biniyorsun çağın insanı! Sıradan bir otomobile bindiğinde tatmin oluyor musun?

Geçmişin saraylarında olmayan konfor senin evinde var. İstersen kontrol et ve düşün; Televizyon, bilgisayar, buzdolabı, telefon, ütü, elektrik süpürgesi, çamaşır ve bulaşık makinesi, şofben... bunlar hangi sarayda mevcuttu çağın insanı, Hangi sarayda ortapedik yatakta yatılıyordu?

Hayal edebilen insanın ihtiyaçları sürekli artıyor. Mevcudatı gören her insanın, Çağın Sultanı kadar ihtiyaca tatmin hırsı oluyor. En iyi, en güzeli, en büyüğü, en.. Razı olma ise insanın tabiatına aykırı belki Cennet vaadi olmazsa.

İmkanlardan tatmin olacağını sanan aldanır.