Sümerli Söylenceler-1 (tanrı yaratılmazdan evvel)

"tanrıyı biz yarattık",
dedi sümerli katip;
"akıl ermezden evvel,
musa, isadan önce...

milyar yıllar önceydi,
sümerlerin kavlince
dünya, tiamat idi."
dinleyelim sümerce:

"kupkuruydu tiamat,
hayat yoktu üstünde;
sarmalardı güneşi
yazılı kaderince...

çok çok eski zamandı,
üçtü güneşin oğlu;
çıkıp karanlıklardan,
var oldu dördüncüsü...

nibiruydu sıfatı,
yani ‘geçmekte olan’;
efendisi göklerin,
en büyük kayığıyla...

öfkelendi tiamat
davetsiz misafire,
kuşanıp silahını
çıkıverdi yoluna...

saldırıp bir koç gibi
tiamatın karnına,
çarptı nibiru ona;
bir hayli hırpaladı...

uzun bir zaman sonra
geri geldi nibiru,
bekliyordu tiamat
harp meydanında onu...

daha güçlüydü bu kez,
saldırırken efendi;
parçalandı tiamat,
bölünüp ortasından...

işte sizin dünyanız
ondan kalandır geri;
şimdi gezdiği yerde
gezmiyordu eskiden..."

hala gelmedi katip
tanrının meseline,
belki bir başka şiir
inecek temeline...