- Kategori
- Sinema
Süreyya'yı Taşlamak
Sanırım recm’e uğrayan benim ruhumdu… Şok oldum… Çarpıldım…
Bu filmi seyredip etkilenmeyen ‘’insan’’ olamaz sanırım…
Köy yeri… Anadolu’nun her hangi bir kırsalı deyin… Bir koca… Karısından kurtulmak isteyen aynı zamanda zalim ve ‘’Devlete yakın bir’’ koca… Bir de İmam! İmam eski suçlu, saklanıyor güya… Kocanın şantajlarını yerine getiriyor… Muhtar ise güya iyi adam, ama gücü yok! Koca karısından kurtulmak istiyor, ama Süreyya kızlarının geleceği için karşı çıkıyor… Koca eve bakmıyor… Süreyya köy halkının bilgisinde dul bir adamın yanında çalışmaya başlıyor… Koca Süreyya’dan kurtulmak için çeşitli kumpaslar kuruyor ve onu yanında çalıştığı adamla zina ile suçlayıp, cezayı uygulatıyor…
Aslında kurgu saçma sapan bir kurgu… Süreyya’nın masum olduğu, iftiraya uğradığı, masum olduğu halde bu cezaya çarpıldığı gibi geri zekalı bir söylemi var… Tam bir köylü kurnazlığı diyelim… Romanın yazarının suçu değildir muhakkak; Yaşanmış bir öykü çünkü… Keşke kurgu olsa, o kadın ‘’ben sevdim birlikte oldum, cezası Recm olsa’’ bile diyebilseydi kurguda… O zaman sorgulamış olurduk daha derinlemesine bu ‘’kültürü’’…
İslam kültürü, bu filmin etkilerini nasıl savuştururuz diye uğraşacağına, kendini savunacağına, bazı radikal kararlar almalıdır… Aynı Batı kültüründe, İsevi kültüründe olanlar gibi (cadı yakma törenleri) bunlar geçmişte kalmalı artık diyebilmelidir… Haaaa bir de bunlar zaten yok, bunlar Batının iftiralarıdır demek artık yetmiyor… Çünkü bunları Evrensel kültüre şikayet edenler, bunları gün ışığına çıkaranlar zaten İslam kültüründen gelenler… Yapılması gereken, bu işi yapanların lanetlenmesi ve yargılanmasıdır…
Dedim yaaaa, bu filmle ruhum Recm’e uğradı benim… Üstelik saçma sapan kurguya rağmen… Masum olduğunu, zina yapmadığı, o yüzden bu recm’i hak etmediği gibi geri zekalı bir kurguya rağmen ruhum taşlandı… Batı bir genç kadının neler düşüneceğini söylemek bile olanaksız bence… Sanırım nefret eder demek hafif kalır…
İlk taşı Babaya attırdılar… İkinciye çocukları geldi… Bu ‘’ilkelliği ve canavarlığı’’ ben İslam adına taşımak istemiyorum ve çocuklarımın da taşımasını istemiyorum… Çünkü bunun adı din, inanç filan değildir… Bunun adı canavarlık ve ilkelliktir…
Dedim yaaa ruhum recm’e uğradı bu filmle… Duyduğumuz şeylerin bize bu kadar yakın olduğunu bilmek kaçma duygusu uyandırdı bende…