Sürgün etsen ne olur

Süzülürken mavinin derinliğinde sessiz

İnceden ıslık çalan yanık sesli yel bendim

Bulutlardan bihaber düşerken yere hissiz

Gökyüzünde salınıp veda eden el bendim 

İrileşip damlalar inerken miskin yüze

Kirpikler baka kaldı giremedi hiç söze

Alsancak’da dalgalar vururken sertçe güze

Notası yarım kalmış sazda kırık tel bendim 

İzmir’de sağır bir gün hisleri çekip yutan

Bir elinde hasreti diğerinde düş tutan

Duyguları savurup tozu dumana katan

İçini parça parça taşa vuran sel bendim 

Oltalar atılırken umutlar suya daldı

Yalnız kalmış bir martı öylece baka kaldı

Deseler ki bu adam felekten bir gün çaldı

Dışı doğru dese de içi yanmış kül bendim 

Elimde ateş olsan saklarım atmam seni

Vefasız hayallere rol verip katmam seni

Hapsedip tüm zamanı kafeste tutmam seni,

Sürgün etsen ne olur öze bağlı yol bendim 

Her nefes cana bedel söze bağlı kul bendim.

22 Aralık 2010-Tokat