Suriye krizinin ekonomik ve sosyal faturası

BM özel temsilcisi, ünlü artist Angeline Jolie’nın “mülteci kamp”larındaki tespitleri gayet güzel... Jolie, “Türkiye cömertlik gösterip, mülteciler için şahane kamplar yapmış. Organize çok iyi, Türkiye sadece sınırlarını değil, kalbini de açmış.” diyerek, hem bizi methediyor, hem de Suriyeli “sığınmacılar”ın iyi durumda olduklarını dünyaya duyuruyor.

Tabii bu tespitleri “amaca” hizmet etmez. Çünkü dünya, iyi vaziyette olanlara ilgi duymaz. Dünyayı ayağa kaldıracak olan; acıklı manzaralar, kadınların, çocukların sefalet, hastalık, açlık, susuzluk ...Vs. görüntüleridir.

Sen, “mülteciler gayet iyi durumda, bütün ihtiyaçları karşılanıyor” dersen, dünya da der ki, “Ee, iyi o zaman, sonsuza kadar o kamplarda yaşasınlar.”

Peki, Jolie, niçin olayın hep güzel taraflarını gördü, “sığınmacılar”ın hiç mi problemi yok?

Olmaz olur mu?

Var tabii... Fakat Jolie, Suriye krizinde, “mülteciler”in sorunlarını öne çıkaramaz... Çünkü “kriz”in müsebbibi Suriye değil... Orada başta Amerika, dış devletlerin kışkırtmasıyla sun’î bir kriz yaratıldı, “isyan” başlatıldı ve yüzbinlerce insan “mülteci” konumuna düşürüldü. Şayet Angeline, sığınmacıların sorunlarını öne çıkarırsa, bunun sebebi olan devletlerin sorumluluğu da sorgulanabilir. Onu örtmek için, “mültecilerin keyfi yerinde” diyor!

x   x   x

ARAP BASINI ÖYLE DEMİYOR

11 Eylül tarihli Habertürk’ün bildirdiğine göre; “Bazı Arap köşe yazarları; birçok Arap zengininin Ürdün başta olmak üzere, Lübnan ve Türkiye’deki kamplarda yaşayan Suriyeli kızlarla para karşılığında evlendiğini yazdı. Aile zoruyla evlendirilenler arasında 15 yaşından küçük Suriyeli kızlar da bulunuyor.
İngilizce yayınlanan Arap gazetesi The National’da yer alan yazısında Hassan Hassan, bazı Suriyeli kadınların kamplarda cinsel istismar kurbanı olduğunu da iddia etti.”

Özellikle çocuklar konusunda çok hassas olan Angeline, 15 yaşın altındaki bu çocuk istismarını ve “cinsel istismarı” neden görmüyor? Bu mu iyilik meleği olmak?

Ortadoğu’ya gelince vicdanı mı köreldi?

x   x   x

EKONOMİK FATURA TÜRKİYE’YE

Suriye, Ortadoğu’ya açılan en büyük kapı ve ticarî ilişkilerimizin en canlı olduğu ülkeydi. Bu ticaret, sınırdaki Antakya, Gaziantep ve Kilis gibi illerin can damarıydı.

Şimdi, “iç savaş” yüzünden bu damar kesilmiş vaziyette...

Her ay ülkenin iktisadî kaybı en az 500 milyon dolar...

Bölgede ekonominin çöktüğünü gösteren haberlere iktidar ve çevresi itibar etmiyor...  Kasıtlı ve abartılı buluyor.

Peki, iktidarı pek seven, Sabah yazarı Yavuz Donat da mı kasıtlı ve abartılı yazıyor?

İşte, Donat’ın, iki gündür (14-15 Eylül) esnafın ağzından  aktardığı Hatay:

“- Suriye krizi bizi duman etti.

- Bölgede yatırım yapmayı düşünen frene basmış.

- Sadece otobüsçüler değil, taksiciler de ‘dert küpü.’

- Ajan mı? Çok var. Sınır açık. Kimsenin kimliği yok. Elini kolunu sallaya sallaya giriyor.

- Bavul turizmi deyip geçmeyin... Sadece Hatay'a değil, ‘bölgeye’ canlılık sağlıyordu. Şimdi... Geçimini bavul turizmine bağlayanlar ‘dertli mi dertli.’

-100 senetten ancak 5'i ödeniyor.

-Çok kriz gördüm... İhtilal dönemlerini yaşadım. Sezer ile Ecevit, birbirlerine Anayasa kitabını fırlattılar... O krizi de gördüm. Ama bu kriz başka... Kimsenin aklı ermiyor... Ne zaman bitecek, kimse tahmin yürütemiyor.”

Bu zararlara, ülkeye gelen 80 binin üzerindeki “sığınmacı”nın masrafını da ekleyin...

Hükümet, “Ortadoğu Bataklığı”na dalarken bu sorunların çıkabileceğini hesap etti  mi?