Suriyeliler Türkiye’ye, Türkiyeliler Suriye’ye

Suriye’den bize yüz binlerce sığınmacı gelirken, bizden de Suriye’ye yüzlerce “mücahit” gittiği anlaşıldı!

Böylece, Türkiye bir yandan, zor durumda kalanlara yardımcı olurken, diğer yandan da, Suriye’deki iç savaşa küçük de olsa bir “katkı” sağlamış oluyor!

Ki daha çok “mülteci” gelsin!

x   x   x

Radikal gazetesi, gerçekten “radikal” olduğunu bir kere daha kanıtladı…

Verdiği çok “hayatî” bir haberi, ondan başka bir yerde göremedim.

29 Eylül tarihli haber, “Adıyaman-Suriye cihat hattı” başlığını taşıyor. Habere göre; “Başta Adıyaman olmak üzere Bingöl, Urfa, Diyarbakır ve Bitlis’teki gençlerin savaşmak üzere Suriye’ye götürüldüğü ortaya çıktı”.

x   x   x

Bu haber, içinde bulunduğumuz vahameti gösterdiği gibi, çok önemli tehlikelere de işaret ediyor.

Vahamet şurada:

Adı geçen illerden, çocuklar, para vaadi veya “cihat” çağrısıyla elde edilip cepheye sürülüyor…

Yani ya “ekonomik güçlük” dolayısıyla veya “din istismar edilerek” ailelerinden koparılıyor.

Sonra, Suriye’ye geçen bu gençler, ya El Kaide’nin kolu olan terör örgütleri bünyesinde veya Esad güçlerinin saflarında savaşa katılıyorlar.

Bu ne demek?

Adıyaman’dan, Diyarbakır’dan, Urfa’dan, Bitlis’ten götürülen gençler birbirlerine karşı “cihat” ediyorlar!

İşin bir diğer boyutu, bu “mücahit” gençlerin bazıları, PYD’ye karşı da savaşıyorlar. Dolayısıyla, eğer Kürt iseler, soydaşlarına karşı da savaşmış oluyorlar.

Haddizatında, Suriye’ye geçtikten ve eline silah aldıktan sonra kim, kime karşı savaştığının farkında bile olmayabilir?

Çünkü orada kimin eli kimin cebinde,

Kim, kime karşı savaşıyor, zaten belli değil!

x   x   x

DAHA ÜRKÜTÜCÜ TEHLİKE İSE

Görüldüğü gibi “din istismarı” korkunç bişey!

Dini siyasallaştırdığınız vakit, dini kendi kafanıza göre yorumladığınız vakit, size inananlara yaptıramayacağınız bir iş kalmıyor.

Kandırmanın sınırı yok!

“Cennet-cehennem” söylemleriyle,

“Cihat” çağrılarıyla iş nerelere kadar gidebilir, tasavvur edebiliyor musunuz?

x   x   x

MİLLET

Görmeden ölürsem millette ümit ettiğim feyzi,

Seng-i kabrime yazsınlar; vatan mahzun, ben mahzun!

Namık KEMAL