Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

25 Mart '09

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Sürpriz

İnsan sürprizlere hazır olmalıdır. İnsanın hayatında umulmadık zaman da oluşan, gelişen günlük olaylara biz genelde sürpriz deriz. Dünyaya gelen kişiler az çok yaşamıştır ve yaşanmaktadır.

Kimimizin günlerinde çok sürprizler olmuştur. Kimimiz farkına varmıştır sürprizlerin, kimimiz de hiç farkına varmamıştır.

Kişiler hayatındaki gelişecek olayları bilseydi, günlük hayatı çekilmez olurdu. Nasıl çekilirdi ki hayat. Beş dakika sonra imtihanda sonuncu olacağını biliyorsun. Geleceğinde acı yaşayacak biri ister mi o acıyı yaşamak?

Bizler hastaneye gideriz bir saat sonramızı bilmeden. Doktora muayene olmak amacıyla, morga gitmeyi hiç düşünmeyiz. Sabah oradan alabilirler. Aslında akşama kadar bizi birçok insan görmüştür.

Akşama kadar arkadaşlarımızla çok ilginç zaman geçirmişizdir. Hatta gündüz dostlarımızla tuhaf konuşmuşuzdur. Hiç umulmadık iyiliklerden bahsetmişizdir.

Tuhaflık vardır bizde, nedense hep öyle oluyor. Akşam ailecek toplanmışızdır o güne kadar çatık kaşlı biz, olmuşuzdur çok mütebessim biri. Bilinmez olmuşuzdur. Yoksa dostlarımıza ömrü hayatımızda kolaylıklar yaşatmayan ben, sen, o, bizler kanatsız meleğizdir akşam her yerde.

Duyardım da çok inanasım gelmezdi. Akşamüstü selam verdiğim büyüğümün anlatıldığı haline. Küçük yaşlarımızı düşünelim. Akşamüstü yaramazlık yapmıştık da adama ne olduysa olmuştu bize iyi davranmıştı. İşte burada veya bu adamda tuhaflık var, ya da sürpriz var.

Allah hayreylesin derdik belki onun hakkında sondu, bu söz.

Bir daha bizi kovma imkânı yoktu minareden öyle duymuştum. Hatta üç gün radyo dinletilmemişti bizlere. Bize bağıran adam sürpriz yapmıştı.

Çocuğun değişik yapısı vardı. Yeni doğmuştu tuhaftı, ağlaması, agu diye yırtınması, ağlıyordu ama çok garip ağlıyordu. Sanki sürprize hazır olun dercesine.

Daha on beş yaşındaydı. Lise imtihanına girmiş, çok başarılı olmuştu. Çok çalışmıştı. Yorulmuştu, dinlenmeliydi, herkes ödül sunmuştu, bilinmez sürpriz vardı.

Hayat işte sürprizlerle doluydu. Ne bilelim biz ne olacağını.

Genç kızdı, dün evlenmek için mağazaya girmiş gelinlik beğenirken bütün çevresine illallah dedirtmişti. İlk evlenen bayan sanki kendisini biliyordu.

Burnundan soluyor hatta büyük küçük de demiyordu. Erkek tarafı sürprizi bilmediğinden vazgeçelim bile dediler kendi aralarında.

Mağaza sahibi gelin adayını memnun edersem dünyanın en zeki esnafı ilan edeceğim bile diyecek hale getirmişti, gelin adayı için. Çokta inat bayandı. Genç kız ne bilsindi, hayat sürprizdi.

Evlenmeden önce kendi annesi hiç gelinliği problem etmemişti. Babası ne dediyse, annesi ne münasip olur diye fikir verdiyse, ”olur” demişti ama çokta utanmıştı. Annesine hiç de benzememişti kızı bu gün çok tuhaftı. Neyse oldu olan dedi aile büyükleri gençliğine verelim.

Çocuklar içinde çocukluğuna sayalım deriz.

Adamın hayattan beklentisi çoktu, yaşına göre genç görünüyordu. O gün emeklilik yaşı gelmişti. Çok çalışmıştı ama yediğine içtiğine çok dikkat ederdi. Yaşantısına itina gösterirdi. Ne kadar dikkat etsen de. Bir yerde gücün yetmiyordu.

Yıllardır kurumun amiriydi. Çok çalışkandı. Hizmet denince insanlık adına, güzellik niyetine hep önde koşardı. Yorulursun derdi evdekiler. Biz dünyaya yatmaya gelmedik. Derdi o güzel insan. Son akşam eli öpülesi, yüce insanın kalbini kırmıştı ev halkı. Bilemediler.

Okurdu, hatta çok da okurdu. Okul yıllarında sınıfın en fakiriydi. Dert edinmemişti fakirliği ona göre fakirlik bilgisizlikti. Parasızlık, hayatta ki imtihanın başka bir yönüydü diye inanırdı.

Çalışmak gerekiyor, uykuyu çok uyuyanlar başarılı olmadı âlemde derdi. Derdi, işi, tasası insanlara yardımcı olmaktı.

Olurdu, birçok insana olmuştu da.

Gelecekte ne olacağını bilemeyiz, saniye sonrasını hiç birimiz bilemez. Gelecekte ki halini bilseydi insanlar yeni doğan çocuk ilginç ağlamazdı. Gelin adayı kazaya kurban olacağını biliyor olsaydı öyle davranmazdı.

İlk emekli maaşını alamadan salası duyulan kişi bunu bilseydi sevinemezdi. İyilik timsaline aile fertleri babalarının o akşam beraber oldukları son akşamları olacağını bilselerdi, iyi insanı üzmezdiler.

Fakir yetişen o genç insana çok takılmazlardı o görüşlerinin son olacağını bilmiş olsalardı.

Bu günün son günümüz olduğunu bilmeden iyi biri olabilme imkânımızı kullanmalıyız. Kendimize iyilik yaparak hayata sürpriz yapalım.

 
Toplam blog
: 375
: 678
Kayıt tarihi
: 12.07.08
 
 

Mehmet Şener 1964 doğumluyum, Burdur-Gölhisar'da yaşıyorum. Doğum yerim Burdur/Atınyayla . Lisans..