- Kategori
- Şiir
Sus çocuk
Geceleri gökyüzünde arama yalnızlığını
Umudunu sakladığın yıldızlar uzak…
Yer yüzü cennet değil artık
Bulutlar bile özlemlere bir tuzak
Kapat gözlerini, kayan yıldızları sayma sakın
Kavrulur bedenin kor ateşlerde…
Nasır tutmuş yüreğinde sevdalar
İz düşümü bedenlere…
Şimdi saflar renklerine büründü evrende,
Deniz mavisi köpek balıklarına,
Gök mavisi leş kargalarına
Yer yüzü insan cambazlarına…
Adam olmak hayal, dostluklar yalan
Parsel parsel hayatlar, düşünce ise zan
Özüne baktıkça kendinden utanır oldu insan
"Atom güllerinin katmer açtığı" sahte dünyalar…
Sus çocuk sadece sus…
KOÇAK
14.12.2007