- Kategori
- Şiir
Suskun şehir
Hep yazılarımla sizlere seslendim. Şimdi de Milliyetin izniyle bir şiirimi sizlerle paylaşmak istiyorum. Arz ederim:
Suskun Şehir
Ben duvarlara bakıyorum duvarlar da bana
Bir sesimi duyacak kadar mı sevmedin beni?
Tek kelime etmeden sürekli ağlıyorum her yer sessiz
Bu şehir hep aynı bu şehir hep sensiz
Az kaldı ben de gideceğim buralardan
Her akşam palamut yiyeceğim Trabzonda
İnadına ağlamayacağım gurbet ellerde
Biraz da sen dayan gurbetlerde sevmeye
Söylesene bende olmayan ne var ellerde?
Başka mutluluklar mı arıyorsun o saf gönlünde?
Bu kalp seni unutamadı çok denese de
Ağlıyor o çocuk şimdi gündüz gece
Sevgilerimle... ÖZHAN TURHANLI