Suskunluğun

Kelepçeler söyle nerde? Ellerimizde mi, yüreğimizde mi? Yüreklerimiz sadece sevginin tutsağıyken, ellerimizi kelepçeler ayrı tutabilir mi?

Suskunluğun

Ilık, ıslak bir bahar günü

Kapılar açık, yollar sürgülü

Yürek gerek konuşabilmeye

Gönüller açık diller sürgülü

Uçsuz denizde kaybolmuş gözler

Bir de öylesine suskun diller

Sanki küskün, sanki bezgin

Bu tavır içinde, ne mana gizler?

Gözlerimde, bir cevap mı arıyorsun?

O soruyu bana hiç sormadın ki

Sen biçare, kendinden kaçıyorsun

Alınyazısı silmek elde değil ki.

Gözlerinin kenetlendiği noktada

Sonrayı da görüyorsun değil mi?

Ondan bu suskunluk, bu ürkek eda

Korkunun sonlara faydası yok ki…

Bilinmeyen bir tarihte, bilinmeyen bir yerde yıl 2005

Kaan kartal