Susmak veya susmamak !...

Düşünün Sayın okurlarım: Sizi sevmeyen, rakip gören, sizin bir açığınızı bulmaya çalışanlarla tek başınıza savaşıyorsunuz. En önemli silahınız, en sağlam tarafınız ne olurdu? Ben söyleyeyim; Dürüstlük değil mi? Benim de öyle... Ben de öyle düşünürüm..

Pekiii… Dürüstlük susturur mu insanı? Sahi neden susar insan? Hele bu günler de.. Korktuğu için mi, menfaati, yalakalığı için mi? Doğru ya bir de o türlüsü var susmanın. O ki en kötüsü. İnsanın en zavallı halini o zaman görürsünüz.. Zavallıların en karaktersiz hallerini... Bunlar konuşması gerektiğini bilir ama susar. Bazıları, inandıramamaktan, derdini anlatamamaktan, sesini duyuramamaktan korkarlar.. Çünkü güvenmezler kendilerine.. Önemli olan da bu zaten. Kendine güvenmek... Başın dikse korkmayacaksın hiçbir şeyden.

Ey Türkiye’nin has evlatları korkmayın tek başınıza savaşmaktan bile korkmayın... İnsan önce kendine dürüst olacak, sonra da bir başkasına, topluma karşı dürüst olacak.. Ama.. Susmakla susmamak arasındaki o ince çizgi var ya işte... Bunu da iyi bilmek gerekir.. Ne zaman susup ne zaman konuşmak gerektiğini bilmek... İşte bütün mesele, işin özü bu. Bugünlerde mücadelenin önemini daha bir kavrar oldum bu soruyla birlikte. Türkiye yanıyor, görünüyor ki işler kötüye gidiyor.. Ey insanlarımız; sizlerin söyleyecek birkaç cümleniz, çiziktirecek birkaç satırınız yok mu?.. Yok mu?... Bazı durumlarda insanın intiharıdır susmak.. Önemli olan bu silahı doğru yerde, doğru zamanda kullanabilmektir bunu iyi bilin… Mevlana ne güzel söylemiş: Suskunluğum asaletimdendir. Her lafa verecek cevabım var. Ama bir lafa bakarım laf mı diye bir de söyleyene bakarım adam mı diye... Susmayın, susarsanız, sizi de sustururlar..

ozcanvural1933@hotmail.com