Susmalar korkak değil...

<ı>…” Çeyrek asırlık bir özlem “ dedi kadın

<ı>“ 25 yıl senden hiç ayrılmadım ki “ dedi adam…

<ı>

<ı>

<ı>

Kaldığın yerde buruk bir sitem küller,

Oysa

Gülüşün zimmetli yüreğime nereye gitsem…

Ve

Sığıntı mevsimler ömrüme yaş katarken

Avazımda sevişen göçebe delilikler…

Susmalar korkak değil, sözler yaralı adında…

Bunca yıl

Bakir kelimeler biriktirdim vurulurken hoyrat tümcelerle…

Öğrenemedim hiç sensiz nasıl yaşanır,

Sırnaşık bir ayrılık paçalarımdan çekiştirirken…

Oysa

Yitik yılların cellâdı iğde çekirdeği aşklar doladı boynuma

Ben gittim

Adak ağaçlarındaki tüm çaputları yaktım eprimiş takvim yapraklarıyla…

Yediveren gülüşlerim geçmişte bir güne emanet,

Kefareti, göze alınamamış bedeller tutsaklığında

Her düşüşümde tutunduğum gülüşün…

Ki

Kavrulurken şiirlerin semahında acemi aşklar,

Hırçın güllerden geçti nahif günler

Sessiz hesaplaşmalarda hep yarınlara borçlu…

Ama

Vazgeçmedik bozduğumuz ezberlerin izini sürmekten.

Bir ad biçemediğimiz doğurganlığında yalnızlığın

Bütün şiirlerimin gölgesi kokun…

Kolay değil mayınlı bir hikâyede yıllarca tutsak

Ki

Bunca yıl “ bir gün mutlaka “ ya sakladığımız…

Söz gelir

Gün vurulur

Dizginlenmiş gizler savrulur

Son nöbetinde dilin…

<ı>( Hüsnüyusuflar bıraktım usulca kıyılarınıza… )

Sevtap Özkahraman

( Ankara - 11 / 05 / 2010 )