Susmayı bilmek!!

Susmak, güzel ahlak sahibi, asil insanlara mahsus bir davranış biçimidir. Sebebi ne olursa olsun her zaman anlamlıdır ve kelimelerin anlatamadığı birçok şeyi anlatır. Çoğu zaman, karşımızdaki nedenini anlamasa da…

Bazen olanca gücümüzle haykırmaktır belki de …

Sabit fikirli, hep ben bilirim deyip, başkalarının fikirlerini hiçe sayan, saygısız insanların bulunduğu ortamda, onlarla aynı seviyede olmadığımızın sunuş şeklidir.

Susmak; bazen, bibirini seven iki yüreğin, gözlerinin konuşmasıdır.

Çoğu zamanda, sevdiklerimizi üzmemek, için kelimeleri yutkunmaktır.

Kalmayı kabul edip, gitmekten vazgeçiştir. Belki de kaybetmeyi riske alamamaktır.

Yanlış anlaşılmanın önüne geçmektir susmak.

Kimi zaman, söylenemeyen öfke ve bazen de en etkili cezadır susmak.

Susmayı becerebilen insanlar sabırlıdır.

Her an her şeye öfkelenmedikleri gibi, kalp kırmaktan çekinirler, Allah’ın hoşnutluğunu kazanabilmek için, sabrederler.

‘’Sabredin, her şeyin başı sabırdır’’ Hz. Ebubekir.

Konuşmak nasıl ki bir sanatsa, susmakta öyledir. Elbette ki insana yakışan konuşmaktır. Ancak, bulunduğumuz ortamda konuşmalarımıza dikkat etmeli, ölçüyü iyi ayarlamalıyız.

Kimseye fırsat vermeden, sürekli konuşmak, sadece bencillik değil aynı zamanda; basit, çok akıllı olmayan kişilere özgü davranış şeklidir.

Ünlü bilgeye sormuşlar;

_Bir insanın zekâsını nerden anlarsınız?

_Konuşmasından

_Ya hiç konuşmazsa

_ O kadar akıllı insan yoktur ki… diye cevap vermiş bilge.

Sözün özü;

* Susmayı bilmek (susabilmek) zordur ancak, önemli olan zoru başarabilmektir ( öğretmenim_)

* Kendine hâkim olabilen herkese hâkim olur.