Sussam, konuşmasam ama sen anlasan

Bugünlük ama sadece bugünlük ben konuşmasam ve sen duysan yine de beni. Sadece bir gün, ben hiçbir şey söylemesem, seni çok sevdiğimi bile, ama sen bunu haykırdığımı duysan…

Yalnızca bugün ben öylece bıraksam kendimi… Yarın daha hızlı koşmak üzere bugün yayılsam biraz.

Kollarımın arasında olmanı istediğimi, bunun için yanıp tutuştuğumu hiç anmasam. Ama sen yine de bunu çok özlediğimi bilsen…

Ağzımı açıp bir kez bile kokunu çok özlediğimi söylemesem sana bugün. Kokunu her an her yerimde hissettiğimden hiç söz etmesem… Ama sürekli bunu söylüyormuşum gibi sen bilsen.

Bir tek kelime etmeden şarkılar söylesem sana bütün gün. Kulak kesilip dinlesen sessizliğimin şarkılarını. Ama duysan her söylediğimi, hatta söylemediğimi.

Yazdığım şiirleri okusam sana hiç sesim çıkmadan. Sen gözlerimin içine baksan sadece ben okurken. Dinlesen beni… Duysan, anlasan…

Bugün ben gözlerimle anlatsam sana gözlerinin güzelliğini. Gözlerimle anlatsam sana bütün güzelliklerini.

Bugün ben konuşmasam, sen içimden geçen her şeyi duysan…