- Kategori
- Deneme
Sustuklarım
Kelimeler boğazımda düğümleniyor bazen. Konuşamıyorum. O zaman, beni sustuklarımdan anlayabilsen keşke diyorum.
Omuzuna yaslasam başımı. Saçlarımı okşasan yeter. Suskunluğumun istediği budur belki.
‘’Üzülme!’’ desen, ‘’Seni anlıyorum.’’ ya da…
‘’Sen haklıydın, özür dilerim.’’ mesela…
‘’Kırıldığını biliyorum ama yanındayım.’’
‘’Geçecek, birlikte atlatacağız.’’
‘’Sen varsan, umudum var.’’
Her savaşta vurulan benim. Düşen ben… Yaralarımı sarmak için, suskunluğum… Anlasan…
Ruhum arınsın hırstan, kibirden diye suskunum bezen.
Benim savaşım kendimle. Kelimelerimi azat etmedikçe kazanamam. Suskunum zaman zaman bu yüzden.
Bir varım, bir yokum. Yalnızlığım boyutsuz.
Ama sır tutmayı iyi bilirim. Anlatsan…