Sustum....

Belki de; belkilerle dolu bir hayattı
Belki de dudaklarının, ya da kaleminin ucunda yarım kalmış bir cümleydim ben,
Ne virgülü konulmuş, nede sonu getirilip noktası...
Kendinden kaçıp karanlıkla başbaşa kaldığın anlarda karaladığın,
Gün ışığına kavuştuğun anlarda unuttuğun !..

Karaladığın aşk romanlarının en tutkulu kadını,
Drakula hikayelerinin masum kurbanı,
Masallarının sevimli çocuk yüzü,
Şiirlerinin hırçın denizi oldum kimi zaman...
Sen nereye koymak istediysen ben orada oldum,
Satırlarından okudum kimi zaman beni,
Sesinden dinledim...
Ben herşey oldum, sen herşeyim...
Cümlelerinin içinde kayboldum..
Her seferinde yeni bir kahraman olmanın grurunu yaşadım..
Okudukça yaşadım, yaşadıkça kayboldum o satırlarda..
Sen kelime kelime eklerken,
Ben bütün satır aralarında sustum.
Suskunluğun verdiği asaleti koruyarak !...
Sus zamanı,
Satırlarından okurken beni,
Ben artık kocaman susuyorum sana !!!...
10/04/11