- Kategori
- Şiir
Süt Kesiği
boy verdim
ennn kabadayı hayat
çok çıktı benden
evvel bol sudayken
susuzluğa attı önce
vermeden elime yol rehberini
sırtını döneceğini
ve hep önünde eğileceğimi
zaten bilemezdim dünde
beş karış dili vardı
emdiğim sütü
içimden geri aldı
düştü gardım
süt kesiğinin acısına gark oldum
ben yer toprağından ırak
renginin feri gitmiş
bir kör pencere çiçeği
görmedim
onun morunu, yeşilini, mavilerini
yıkamadı içimi güneşi
yaşamı kavi kılmak bana kaldı
çilekeş iç aynam
çekti durdu karayı içine
çözdüm çözdüm bitmedi, çok bilinmeyenli denklemi
tek bıraktığı hediye, huzursuz bacağı(m) bendeki
5 Temmuz 2011
Hâdiye Kaptan
- c) Bu şiirin her türlü telif hakkı,şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.