Şuur

ŞUUR: Bilinç. Sağgörü. Basiret. Beşaret. Dimağ. Akıl. Ufuk.  Kavrayış. Seziş. Algılayış. Anlayış. Kavrama. Uyanıklık. Bilgi. Hars. Ulûm. Müktesebat. Edinç. Malûmat. İlim. Birikim. İrfan. Ittıla. Akliyat. Yeti. Kestirim. Havsala. Kafa. Kariha. Feraset. Anlak. Mantık. Zekâvet. İzan. Algıda netlik. Sağduyu. Aklıselim. Hissiselim. Entelektüalizm. Alırlık. Duyarlık. Duyuş. Gönül gözü ve akıl gözü..

Sözcüklerin anlamları bilinmez ise, kavranamaz ise doğru yanlış, hakikat sahte anlaşılamaz. Anlatılmak isteneni anlamak. Muradı ilahi. Ledünnü yet. Hikmet.

"Elif, Lâm, Mim. Zâlikel kitâbu lâ reybe fîh(fîhi), huden lil muttekîn(muttekîne)." (Bakara Suresi/ 1.2.)

Mutlak hakikat olan Allah inancı; Fail’i Hakiki, Mevcudat’ı Mutlak anlayışını gerektirir. Yani, edip eyleyen Allah’tır. Müslüman, gâvur, kötü, iyi her biri birer sebeptirler.

Hiçbir şey yoktur, Allah vardır.

Öyleyse ne diye kızıyorsun sebeplere?

Şeytan kimdir? Melek kimdir? İyi kimdir? Kötü kimdir? Kâfir kimdir? Mümin kimdir? Taş nedir? Toprak nedir? Kâinat nedir? Cehennem nedir? Cennet nedir?

Var mıdır ki, Hakk’tan başka hakikat?

O halde derdin nedir? Neden göremezsin halen perdeler ardında sır olmuş olanı?

Gönül gözü ile görene İnsan, öküzgözü ile bakana, Hayvan adı verilir.

Mutlak var olan Allah’ı sevdiği iddiasında bulunan, O’na ait her bir şeyi sever. Kötü gördüğünü, özellikle.

Şer de Allah’tır, Hayır da.

Kötü de Allah’tır, iyi de.

Kâfir olan da Allah’tır, Mümin olan da.

La ilah. İlla Allah.

Allah var, ama şeytan da var. Hadi ya.. Allah var,  ama kafir de var.. yok öyle bir şey.. Allah hepsidir. Her şeydir. Ve her bir şey, O dur.

İşte bu olguya, algıya EHADİYET adı verilir. Bu tecellileri yaşayan şahsiyete, MUTTAKİ unvanı ikram edilir.

İyiyi, güzeli sevene MÜSLÜMAN, hem iyiyi hem kötüyü, hem hayrı hem de şerri sevene de MÜMİN, adı verilir.

Güzeli herkes sever. Marifet, kötü gördüğünü de sevebilmektir.

Hadi bakalım, görelim marifetleri.