- Kategori
- Şiir
Tabakhane, Batakhane
Tabakhane kenarından geçerken
Sıkılır burunlar, koku almasınlar diye
İçeri girmeyegör, ona da alışırsın be dostum.
İnsan bu, nelere alışmadı ki?
Herkes kendi tabakhanesini kendinde taşır oysa
Kötü gelen kokular herkese taşarken
Her insan kendi tabakhanesinde dolaşır.
Kimi farkına varır, aldırmaz
Farkında olamayanlar davar ama
Sataşır ona buna öylece
Aynasına bakmaz, oysa
Kendi yüzü kendi aynasıdır yansır karşıya.
Yansıttığı şey çoğu zaman kendidir aslında.
İşte o yüzden dostum
Sen, ben, o değiliz ki koskoca dünyada.
Hem büyük hem de küçücük bir yer burası.
Tabakhaneler yapmalı kocaman.
Herkesi içine alacak kadar!
İşte o zaman dostum,
Gerek kalmayacak tıkalı burunlara,
Fiyakalı arabalara, uçaklara,
İnsan öznesinden önde duran tüm sıfatlara.