- Kategori
- Şiir
Taban ve doruk
Doruk tabanı tanımaz
Taban doruğu hatırlamaz
Böyle bilinçsiz yaşam
Hiçbir işe yaramaz
*
Doruk kendini açtı baştan
Olsun anlayarak kurtulan
Zevk galebe çaldı
Kaldı dünyaya bol bol destan
*
Mu devleti ,Atlantis kıtası
Verildi insana DNA’nın en hası
Ego galip geldi
Kalan sadece bilginin posası
*
Bu posa dahi işe yaradı
İnka, Aztek,Firavunlara mayaydı
Ancak insan maalesef,
Korkularından yanaydı
*
Sonra dinler programı açıldı
Son peygamber Muhammed ile tamamdı
Kuranın mucizevi bilgisi
İnsana pek pek çok yaradı
*
Ama nedir bu insanları ayıran
Cihat diye öldüreni kayıran
İslam demek insan olmak demektir
Olmamalı böyle, bildiğini şaşıran
*
Ey insanım arandaki çizgi ne
Doruklardan bu mu kondu önüne
Mevlana’nın gel gel diye sözüne
Bakar durur ayırana yanarım