Taciz, tecavüz moda mı oldu?

Taciz ve tecavüz şiddetse, şiddet de suç ise, suçun ödül olduğu günler mi yaşıyoruz?

Ceza mı yok, takan mı yok, biz hangisini göremiyoruz?

Öyle günlere geldik, getirildik ki, taciz veya tecavüz sanki marifet, sanki yapanın yanına kar, sanki moda, maruz kalmak, mağdur olmak; layık olmakla neredeyse eşdeğer kabul edilir oldu.

Eskiden canlı olmak yeterliydi, şimdi ölü diri farketmez oldu.

Evde, sokakta, okulda, işyerinde yaşanan bu tarz olaylar, turistlerimizin başlarına gelenler, çocuk yuvaları ve yetiştirme yurtları gibi devlete emanet edilmiş ve
orada barınan çocuk ve gençlerin uğradığı taciz ve tecavüzler artık sıradanlaştı.
Gazete ve televizyonlar bu haberlerin çokluğundan seçerek yayınlamaya başladı.

Bu korku ve endişe artık insanın yaşam tarzına da şekil verir oldu.

Çünkü bu tipler toplumun her statüsünden, her meslek veya saygın bilinenlerden olabiliyor, bunların arasından çıkabiliyor.

Bundan dolayıdır ki, her yaş ve her cinsel kimlikteki insan taciz ve tecavüze aday konumunda oluşunun tedirginliğini yaşamaya başladı.

Tecavüz davalarındaki İtalyan Yüksek Mahkemesi'nde, "Kot pantolon giyen kadına tecavüz edilemez" "Kadın 5 dakikadan az direnirse tecavüz sayılmaz" "Kadının poposunu ellemek taciz sayılmaz" gibi ilginç, ilginçliğinden öte iğrenç kararlar bizleri de mi bağlar, bağlıyor oldu, bilmiyorum.

Taciz ve tecavüz suçtur, üstelik planlı programlı suçtur.

Planlı işlenen bir suçun cezası, mağdurda ömrü boyu yaşanacak büyük bir yıkım yarattığı hasara uygun olmalı, koruma, kollama hakkı veren 'tahrik indirimi' gibi saçmalıklar kaldırılmalı, kısaca çok daha fazla olmalı.