Tahayyüller, anımsayışlar

Birini gerçekten sevdiğinde,
o sevgide özlediğinde,
derlerdi ki;
Ne hüzün, ne vuslat söner yürekte
tahayyüller, anımsayışlar dumanlansada git gide,
herşeyi bağışlayan uzaklık kalır geriye
Aynen öyle, aynen öyle
Her ne varsa sana ait bende kalan,
sende giden.
Ve sislenen umutlarla ağır ağır ilerleyen.
Yooo hayır. Hayır; yok olamazlar büsbütün benden.
Son şiirimi okumadın daha,
Son kitabımı yazmadın ben.
Gerçekleşemdi rüyalarım,
söylenemdi şarkılarım.
Sensiliğin ezgilerinde,
senli enstrümanaların tellerinde,
yaşıyor hepsi.
Daha dün gitmişsin gibi
Sahi gittinmi ki..?
 

..( b. e.)