Tahrir Meydanıymış...

Siz şuna Emperyalizm’in Hodri Meydanı desenize… Mahvettiniz ülkeyi, Orta Doğu’yu mahvettiğiniz gibi. Yok olmadı bu gelsin, yok bu olmadı şu gitsin…

Yapboz tahtasına çevirdiler de, bunu görebilende bir şey diyemiyor, bilende. Nereye kadar devam edecek böyle?

Hadi 1. Dünya Savaşı’ndan sonra dağıldı her yer, oldular küçük küçük devletler. Ama şimdi geçti aradan 1 asır, hala aynı hala aynı. Neymiş; demek ki bazen kurulu düzenlere dokunmamak gerekirmiş çünkü dokunduğunda sana bir önceki düzeni mumla aratabilirmiş.

Kızım sana söylüyorum gelinim sen anla değil burdaki amaç, bilakis düpedüz 1. Cihan Harbi’nin temellerini atan o çok bilmiş politikacılara yöneliktir aslında. İstedikleri de bu değilmiydi zaten, ufaltalım, küçültelim, nasıl olsa o şekilde icabına bakarız.

Peki ya ne oldu şimdi? Bir darbe oldu diye çok mu efkarlandınız? Demokrasi elden gidiyormuş… Orta Doğu’da istikrar sağlanmalıymış… Tabiki bir an önce sağlanmalı, sağlanmalı ki sizde yağınızı, petrolünüzü sorunsuzca alın kullanın…Bizde bir şarkı vardır şöyle söyler; “Biraz geç kalmadın mı?”

Şimdi gelelim fasülyenin faydalarına; Siz önce elinizi, eteğinizi Orta Doğu’dan bir çekin, sonra gerçektende destekçi olmak istiyorsanız, sivil toplum yardım kuruluşlarınızı ve paranızı gönderin. Bak 5 sene sonra Orta Doğu, Merkez Doğu oluyor mu olmuyor mu… Ama tabi o zaman isimlerde değişir değil mi, mesela artık Yakın, Orta ve Uzak Doğu değilde, Yakın Avrupa, Uzak Amerika, Orta Rusya oluverir bir anda.

 Pek tabi olmaması için elinizden geleni yapacağınız kesin, zaten yapıyorsunuzda, yoksa destanlara, ağıtlara, hikayelere, seyahatnamelere, şiirlere konu olmuş, güzelim Mısır, Afganistan, Filistin, Irak, Suriye, Lübnan bu halde olurmuydu?