Takdir etmek

Günlük hayatta yaşadığımız birçok olaya baktığımızda insanların kadir kıymet bilmediğini görüyoruz. İyilik yapan insanlar mutlaka övülmesi için yapmaz iyilikleri.

Yaradılışları gereği dertleri derdi gören kişiler vardır içimizde, sayısı azdır. Sebebi de bizizdir iyilikseverlerin kıtlığının. Çünkü takdir etmediğimiz gibi üzmüşüzdür o yüce insanları.

Onlarda kırılmıştır içinde ki yaşadığı topluma. Haklılar mı darılmaları, haklı olmasalar darılmazlar der vicdanım.

İnsanın takdir edilme duygusunu tatmin etmeden verim elde etme şansımız olmaz. Önce kendimizi hesaba çekerek bize küçük de olsa birinin iyiliği mi dokundu teşekkür edelim.

İnsanın fedakârlık sonunda ortaya çıkarılan ürünün takdir edilerek insanın coşkusunu arttırmalıyız. Bizim birçok huyumuzun defolu olduğunu bilmeyen yok.

Eskiden insanların hasletlerini öven bizler, üzülerek görmekteyiz ki bu gün birçok imkânımızı insanların aleyhine kullanmaktayız. Madem övgüyle hasletleri konuşuyoruz bizimde öyle olmamızı engelleyen sebep nedir?

Öyle ki insanımız takdir duygusundan oldukça uzak. İnsanın yaşı çok önemli değil takdir edilmesi için, hangi yaşta olursa olsun insanlar takdir edilmeyi beklemektedir.

Nasıl ki, çocuklarımız ilk ayaklandıklarında aferin dediğimiz de yürümeye çalışması bize ne ifade ediyor? Her yaş grubu başarılı iş icraa ettiyse beklentisi maddi boyutlu olmasa da, manen yanında olduğumuzu sözle sunmayı bile esirgeriz bizler.

Çoğu insanımızın karşılık beklemeden fedakârlık yaptığını biliriz. Örneğin genç evladınız için aracı olan insanlarla karşılaştığınızda takdir duygularınızı belirttiniz mi?

Elinizden tutan birine teşekkür etmeyi bilebildik mi? Yoksa iyiliğin akabinde o iyi kalpli insanın kuyusunu mu kazdık?

Babalar olarak evladımız okul da iyi gün geçirdiğini anlatırken dinledik mi? Dinlemek yetmez, onun dünyasının olaylarına kulak verdik mi?

Başarılı olduğunda “aferin” dedik mi? Derslerinden başarılı notlar alınca takdir edebildik mi? Erken kalktığında onurlandırdık mı?

Test çözdüğünde “bravo” dedik mi? İyi davranış gösterince yürekten kutladık mı? Umarım evet deriz. Ancak görülen o ki, bizden çok uzaklarda bu düşünce.

İyi güzel kim tarafından ifa edilirse ona farkında olduğumuzu hissedirmemiz iyi olur. Yaptığı güzelliklerden iyilik gören kişiler, karşılığında iyi davranacaktır.

İyilik yapanla, kötülük yapan bir olmaz. İnsanın yaşına göre yaptığı iyiliğin mükâfatı olarak memnuniyetimizi söylememiz karşımızda ki kişinin iyilik duygusunun yücelmesini sağlar.

İnsan olarak başarısı olanın aferin sözcüğünü duyması dünyadaki bütün, dünya malından iyidir. Etkisi büyük olur.

Yardımcı olan kişilere ters davranarak iyi insan olamayız. Güzel davranan insanların akıbeti iyiliktir. Kaba, nezaketen uzaksa hiçbir şekilde mutluluk onunla olamaz.

Dünyanın hali bu bahanesine sığınmadan, insanlardan iyilik görünce onları onure edelim. İnsanlar onure oldukça iyilik yapma halkasını genişletir.

Dünyamızda takdir duygusu yönünden çok cimriyiz. Maliyeti olsa anlayacağım takdir etmenin bu kadar kıt olmasının sebebini, çok pahalı olduğu için diyeceğim.

Hiç maddi külfeti olmayan takdir duygusundan niçin yosunuz diye sormadan edemedim? Bazı işler güdükse kendi aramızda, toplumda bunun sebeplerinden biriside iyi kalpli insanları takdir etmemektir.

Takdir edilmesi gereken insanları takdir etmek, kadirşinaslıktır.