Takipsizsin Roboskî

Adalet ve kalkınma partisi hükümetini en çaresiz bırakan vahim olay... Katliam dedikçe çıldıran yüreksizlerin yüzlerine bir kez daha katliam olduğu kararı çarptı.

"Katliam bu." dedik. "Hata oldu." denildi.

"Adalet gerekli." dedik. "Tazminat" denildi.

"Canlar yitip gitti." dedik. "Takip etmeyin, el-fatiha" denildi.

İnsanlığı olan herkesin çözülmesini umutla beklediği, sorumlularının sonuna kadar cezalandırılmasını beklediği yürek yarası Roboskî...

Bakan çocuklarının evinde arama yapan polislerin ayak ayak üstüne atmasını bile suç sayan bir anlayışın elinde, sorumlularının suçsuz bulunduğu Roboskî...

Bakan çocuklarının göz altına alınmasıyla emniyette deprem yaratan bir hükümetin, senin için tek bir kişiyi bile görevden almamasına mahkum edilen Roboskî...

Başbakan'ın kendi oğlunu emanet edemediği yargının ellerinde çürüyen Roboskî...

Taraf olduğu düşünce eleştirilince bomba yağdıran bazı gazete, TV ve yazarların göremediği, yazamadığı, yayın yapmadığı, unuttuğu Roboskî...

"Unutursak kalbimiz kurusun." dediğimiz 34 'CAN'ın hüzünlü öyküsü...

"Ne işiniz vardı sınırda?" doruklarında bir vicdansızlığın öyküsü...

"Suçsuz değiller, kaçakçılık yapıyorlarmış." seviyelerinde bir görgüsüzlüğün türküsü...

En candan davaları takipsizlikle sonuçlandıran yurdumun mahkemeleri! Vicdanınız mı kurudu?

Sizlere "Her kürtaj bir Uludere'dir. Yapın işte bir şeyler." diye sorumsuzca bir emir mi geldi?

Yoksa "Tazminat teklif ettik. Bu da özür dilemek yerine geçer. Dosyayı çekmeceye kaldırın." mı denildi?

Kovuşturmaya yer olmayan davaların kaderi, seni de sardı Roboskî.

Takipsizsin işte. Ne diye uzatıyorsun?

Takipsizsiniz Türkiye!