Taksim, devlet ve özgürlükler

Bir senaryo dusunun; bir grup dindar vatandasimiz gelecek kurban bayramini Taksim'de kutlamak istegi ile toplanip yola cikar. Yerel yoneticiler ve kolluk kuvvetleri de bunun mumkun olmadigini, kurban kesiminin ancak onceden belirlenmis alanlarda yapilabilecegini one surerek buna karsi cikarlar. Grubun iddiasi sudur: kurban bayrami yasalarimizca mesru kabul edilmistir. Daha da otesi resmi tatil olarak kutlanmaktadir. Bu nedenle Taksim'e cikislarina engel olunmasini "fasizan" ve "anti-demokratik" bulmaktadirlar, direnme karari alip Taksime yururler. Ve de korkulan olur. Araya sizan provakotorler ve yasadisi koktendincilerin sovuna donusen eylem, tam bir seriat gosterisi halini alir. Kan akar, bir kara bayram olarak tarihimize gecer.

Nasil bir tepki verirdiniz? Olanlardan dolayi suclu kimi gosterirdiniz?

Elinizi vicadaniniza bir koyun, ulkemizde ozgurlukcu olmasini beklediginiz okumus yazmis, eli kalem tutan bir kesim var ki, is basortusune ve dini ozgurluklere ya da kurt kokenli vatandaslarimizin demokratik haklarina gelince gelince devlete meydan okundugu kanaatine kapilip bastan karsi cikmakta toplumsal taleplere. Ote tarafta da bir muhafazakar iktidar var ki o da kendine yakin duydugu kesimlerin disinda kalanlarin ozgurluklerine hic de duyarli degil (hepten vurdumduymaz oldugunu iddida edemem).

Bu haliyle gerilen bir toplum, daralan bir hosgoru pergeli ve sikisan bir ekonomik faaaliyet ulke genelinde hukum surmekte. Herseyi hukumetten bekleme luksune alismis aydin kesimine sesleniyorum; gerginlige taraf olmak yerine hosgoruye ve cozume oncu olunuz!

Devlet denen o rigid kavramin genis halk kesimleriyle olan iliskilerinde tam anlamiyla bir uyum ya da mukemmellik aramak ancak "utopik" olarak tanimlanabilir. En demokratik ulkelerde bile tartisilan yasakci ve baskici boyutlari var devlet-millet iliskilerinin. Yinede, ulkenin demokrasi kulturune, sosyal ve cognitive kulturune ve tarihine uygun asgari bir musterek bulunabilir. Bendeniz gerek yukaridaki senaryoda ve gerekse 1 Mayis'da yasananlarda otoritelerin uyarilarina uyulmasi gerektigi kanaatindeyim. Bu beni yasakci yapmaz. Zira, ayni ben basortusu yasaginda bir asgari musterek geregine inaniyorum, bu yasak Turkiye'ye yakismiyor. Yine ben, "%47 aldim, kimseyi dinlemem" illuzyonuna kapilmis bir iktidarin ancak sandikta cezalandirilmasi gerektigine, Turk halkinin da bunu yapacak sagduyuya sahip olduguna inaniyorum. Bu inancim, ta ki halkimiz "kirk satir mi kirk katir mi" dilemmasina saptanincaya kadar sabittir. Bu nedenle bu cikmaza secmeni mahkum etmeyiniz. Bunun dersini Temmuz 07 secimlerinde acikca gorduk.