- Kategori
- Deneme
Taksim'e çıkan yollar
gezi parkı en güzel resimler
TAKSİME ÇIKAN YOLLAR
İkimizde biliyoruz, sevgilim
Öğretebiliriz:
Dövüşmeyi insanlarımız için
Ve her gün biraz daha candan
Biraz daha iyi
Sevmeyi
(Nazım Hikmet)
Belleğimizde daha dün gibi, direnen güzel insanlarımızın manzaraları. Onlar direnmeyi yürekli şairlerden, Denizlerden, Şeyh Bedrettinlerden öğrenmişlerdi. Nazım’ın dediği gibi hepimize öğretebilirlerdi: insanlarımız için dövüşmeyi, biraz daha candan sevmeyi. Evet, mesele sadece ağaç meselesi değildi. Koskoca bir ormanda bir ağaç gibi tek ve hür yaşama meselesiydi. ( yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine .N. HİKMET)
Şimdi iki yıl sonra tekrar kapatıyorsun taksime çıkan bütün yolları. Belleğin daha dün gibi. Bu kadar insanı bir araya getiren duyguyu anlayamıyor, anlayamadıkça öfkeleniyorsun. Taksime çıkan yolları kapatabilirsin ama beyinlerdeki özgürlüğe çıkan yolları kapatamazsın. Yürekteki direnme gücünü yok edemezsin.
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak artık. Gençliğini ölüme sunan cesur yüreklerin acılarını yaşadı tüm analar. Herkes sussa, o analar susmayacak artık. Dünyada değişen birçok şeyin yanı sıra değişmeyen bir öz var insanda. Sen tam her şey yolunda derken yeniden o insani öz doğar. Yakıcıdır, HAZİRAN güneşi gibidir. Kadın ,erkek, genç , çocuk fark etmez herkeste bir olur. İnanç dinlemez, ideoloji dinlemez, mezhep dinlemez, hangi milletten olduğuna bakmaz. Neydi sanki bu kadar farklı düşünceden insanı bir araya getiren? Sadece insan olmak için gerekli olan ne varsa sahip çıkma çabası. Neydi bize gerekli olan biz onu yüreğimizle biliyorduk. Siz aklınızla sadece bizi yönetme derdindeydiniz ve aklınız tutuldu.
Hayatımızı karmaşık hale getirenler, bizi kentlerde betonlara mahkum edenler , yaşamlarımızı ipotek altına alanlar, sert ve katı adamlar bu kavga bitmeyecek. Öldürdükçe yeniden dirilecek umut. Tohumlar çatlayacak. Ağaçlar yeşile dönecek. Gökyüzü maviye boyanacak. Ne yazık sizin katı yürekleriniz bunları görmeyecek .
Dansla, müzikle, kitapla nasıl direnilir gördünüz. Ellerinizdeki silahlar kadar katı yürekleriniz daha da katılaştı. İki yıl geçti üzerinden belleğimde hala taptaze yaşananlar…