Tam bir fiyasko

Oldum olası en eğlendiğim süreçlerden biri, transfer sürecidir. Özellikle futbol gazetelerine bayılırım ki, Ronaldinho, Kaka’yı Fener’e alır, Van Nistelrooy’u Galatasaray’a, Ronaldo’yu Beşiktaş’a alır. Normalde bunlar lig bittikten sonra çılgınlık seviyesine gelirdi ama, bu sene Fenerbahçe ve Galatasaray’ın lige erken havlu atmasıyla birlikte daha lig bitmeden başladı.

Fenerbahçe Başkanı’nın yaptığı, açıkçası beklemediğim bir tavırdı. Sonuç ne olursa olsun, ‘kol kırılır yen içinde kalır’ dan sapmadı, hocasını satmadı, sezon sonunda ayrılacağı neredeyse kesin olsa da, ‘Aragones hayatında hiçbir takımdan sezon içinde kovulmamış, bu onun kariyerine saygısızlık olur’ diyerek teknik direktörüne sabretme çabasını gösterdi. Bu Fenerbahçe’nin geçmişteki ‘3 maçta hoca kovan’ performansından çok uzaktı.

Fenerbahçe’nin şu anki anlayışı, bir zamanların Galatasaray’ının anlayışıydı. Fenerbahce Galatasaray’laştı, Galatasaray da hız kaybetmeden Fenerbahçe’leşti son senelerde. Gazetelerdeki haberlere göre, bir bakıyoruz Haldun Üstünel Almanya’da Schuster ile görüşüyor, bir bakıyoruz sabahın kör saatinde Yigit Şardan Lucescu’nun yanında. O Yigit Şardan ki, daha birkaç hafta önce, ‘gelecek sene de Bülent Hoca ile devam’ demecini vermiş ki, demek gece uyku tutmamış soluğu Lucescu’nun yanında almış. Takımın başına kurtarıcı olarak koyduğun kişiyi 6 ay tutup , henüz Avrupa Ligi’ni bile kesinleştirmemişken hoca arayışını bu kadar aleni yapmak, hangi etik sınırlarla açıklanır bilemiyorum. Galatasaray yönetimi, denize düşe düşe artık dengesini kaybetmiş, sarılacak yılan artık bulamıyor. Bülent’i madem 6 ay için getirdiniz, medya karşısında nasıl olup da ‘geleceğe yatırım’ nutukları atabiliyorsunuz?

Daha Bülent Korkmaz ile Adnan Polat boş mukavelenin önünde el sıkışırken, ben yazıma başlığı atmıştım ‘yeni bir günah keçisi’ diye. Galatasaray yönetimi son 2 senedir yanlışa daha başında tartışılan bir teknik direktör ile başlıyor. Geçen sene Feldkamp’la başlayıp, bir gecede gönderip takımı antrenör Cevat Güler’e teslim ederek şampiyon olmuşlardı. Bu sonuç sanki yanlışlarını temize çıkarmış, yaptıklarını aklamış gibi, bu sene de Skibbe ile başladılar. Yıldırma taktiği kar etmeyince de onu da bir gecede gönderip Bülent Korkmaz ile devam ettiler. Tabii çekirge ikinci defa bile sıçrayamadan düştü, şimdi de yanlışı yeni bir yanlışla kapama yoluna gidiyorlar.

Bülent Korkmaz, bu görevi layıkıyla taşıyabildi mi tartışılır. Bana göre otorite kavgaları ile kendi sonunu hazırladı. Sonuçta kim reddederdi ki onu efsaneleştiren kulüpte teknik direktör olma fırsatını? Bülent de reddedemedi. Lincoln krizini çok kötü yönetti, yönetimden hiçbir zaman destek alamadı, kendi takım arkadaşları Hasan Şaş ve Ümit Karan’dan medet umdu, sakatların iyileşmemesi konusunda yeterince derine inemedi, Meira’nın satılmasını engelleyemedi. Ama şu bir gerçek ki Galatasaray’ın kadrosu bu senenin şampiyonu olması gereken bir kadroydu, bu Beşiktaş-Galatasaray maçında bu kadar eksiğe rağmen görüldü. Bu kadroyu şampiyonluğa taşıyamamak tabii ki bir teknik direktör başarısızlığıdır, ancak burada o kadar çok yönetim yanlışı var ki, Bülent Korkmaz’ın yanlışları devede kulak kalır. Ayrıca hiçbir teknik direktör, görev başındayken yönetimin hiçbir açıklama yapmadan yerine başkasını arayışını hak etmez. Bu zaman oldu, hala Galatasaray yönetiminden ‘gelecek sene Bülent Hoca ile devam etmeyeceğiz’ açıklaması duyamadık, herhalde birini bulamazlarsa utanmadan yine ‘hocamızın arkasındayız’ açıklaması yapacaklar.

Galatasaray yönetimi ‘Vefa’ nın sadece bir semt ya da boza markası olduğunu ispatladı. Bakalım daha nicelerini göreceğiz. Yanlışın üstünü yeni bir yanlışla kapatmaya çalışacaklarına, elini başına koyup ‘ben nerede yanlış yaptım’I sorgulasalar, daha iyi olur. Hatayı kabul etmek de bir erdemdir.