Tanıdık, Zoraki Yakın

Yakınlığın nedeni yakın olmak olmamalı. O zaman birbirine yakın olan herkesin arasında yakınlık mı olacak?

Ama yaşamın gereği birbirimizle mecburen yakın oluyoruz (aile, akraba, arkadaş, iş, öğrencilik vs.) Ve bu hayatın gereği olan yakınlıklarda yakınlık duyma da bekleniyor.

Tanıdığımız herkesi sevmek zorunda mıyız?

Yakın ve ilgili olmaktan doğan biraz zoraki bir yakınlık duygusu var, bu durumda olanları kendine yakın hissediyorsun veya öyle olması gerektiğini düşünüyorsun/düşünüyorlar.

Oysa yakınlık duygusu herhangi bir nedene bağlı olmamalı. Sevme değer verme duygularım ipotek altına alınmış gibi oluyor. Ben belki Ugandalı bir dünya vatandaşına  yakınlık duymak istiyorum ama komşumun sümüklü çocuğunu sevmem gerekiyor çünkü komşum.

Tercih de yapamıyorsun, bir şekilde sana yakın olanları öncelemen gerekiyor. Hazır tanıdık, ben ise hazır olan hiçbir şeyi sevmiyorum. Gördün mü selam, aradı mı cevap vereceksin, yardım edecek, gerekirse belaya gireceksin; senin şeyin değil mi derler sonra.

Yakın olmasını istediğimiz kişiler, yakın olsun…