25 Ağustos '11
- Kategori
- Gündelik Yaşam
Tanıyamadığımız Biz
Gözlerimizdeki perdeler o kadar kalın ki içeri giren güneşi dahi göremiyoruz...
Zaman bize ne yapmamız gerektiğini söylerse onu yapmaktan geri kalmıyoruz. Zamanın istediklerini uyguluyor, sorgulamıyoruz
Bugünlerde Afrika' ya yardım modası başladı. Sanatçılar canla başla yardım topluyor, vakıflar çalışıyor, oturduğumuz yerden bizler bile yardım ediyoruz. Evet insanlık için, onun devamı için bunları yapmak insanlığın bize verdiği bir görevdir. Beni düşündüren neden şu anda bu kadar önemli bir hal aldığı. Afrika' da çocuklar ölmüyor muydu şimdiye kadar ? İnsanlar aç değil miydi biz tok iken?
Neden bu zaman gündem olmalarını gerektirdi? Acaba dünya başka kötülükler peşindeyken geçmişte yaptığı kötülüklerin üzerini örtmeye mi çalışıyor? Tamamen mesele bu. Ortadoğu' yu karıştırıyorlar, kendi düzenlerini kuruyorlar. Peki burada zulüm gören, aç kalanlar ne olacak? Onlara hiçbir şey olmaz! Çünkü zaman onların sefalet zamanı. Bir gün gelir Ortadağu' nun da yardıma ihtiyacı olduğu anlaşılır. Tabi başka acı çektirecek yer bulduklarında!
Ve beni düşündüren en önemli şey. Biz ne yapıyoruz? Türkiye ayağa kalktı değil mi? Ülkemizin dört bir yanında insanlar aç yaşarlarken ki buna yaşamak denir mi bilmiyorum. Biz kendi durumumuzu görmeyi bırakıp başladık dünyayı kurtarma işine.
Ben bu soruların cevaplarını kendimce biliyorum. Dünyayı ayağa kaldıran bu yardımlar aslında kötülüğümüzü göstermelik iyiliklerle kapamak istememiz. Ya da şöyle diyeyim aslında moda bu. Şimdi moda Somali' ye yardım. Kim yardım ederse o iyi insan diye anılacak. Bizler kötüyüz, iyilik yaptı desinler diye yaptığımız çok belli oluyor. Keşke kapı komşumuzun çaresizliğini görecek kadar iyi olsaydık. Umarım yanılıyorumdur. Teşekkürler.