Tanrı

Yukarı doğru tırmanmaya başlıyorum. Herşeyin başladığı yere gidiyorum. Eteğinde şehri tutan dağın yamacında tırmanıyorum en tepeye doğru. Akşam üzeri. Gölgem doğuya doğru uzayıp gidiyor. Güneş o kadar dipten vuruyor ki kamçısını gölgem bi kaç dağ boyu görünüyor. Yorulduğumu hissediyorum. Ya da bedenim sigara içmek için beni durmaya ikna etmeye çalışıyor. Duruyorum. Paketi gömlek cebimden çıkarmadan bir sigara alıyorum içinden hemen yanından da çakmağı alıyorum iki parmağım arasına çıkarıyorum tek seferde iki canavarı cebimden.

Sırt üstü uzanıyorum eğim o kadar fazla ki süzülüp şehrin üzerine uçacak gibiyim. Sokak lambaları yanmaya başlıyor. Sigara ağzımda. Çakmak sol elimde. Öylece bekliyorum. Gözlerimi kapatıyorum. Sol yanımı batmak üzere olan güneş ısıtıyor. Sağ yanım buz. Biraz sonra güneşin gittiğini hissediyorum. Sol yanım buz. İzmariti hissediyorum dudaklarım arasında. Gökyüzü garip sesler çıkartıyor. Hızlı yürüyen bir zencinin göbeğine kadar uzanan kolyelerinden çıkan sesler gibi. Bir sıcaklık hissediyorum. Ama güneş değil. Sol yanımdan değil tam karşıdan geliyor ısı. Gözlerimi açmaya niyetim yok ama. Tütün kokusunu ağzımda hissetmek için derin nefes çekiyorum sigaradan. Duman geldiğini hissediyorum. Sigaram yanıyordu. Gözlerimi araladım. Bulutlar arasından uzanan kocaman bir kol. Ucunda naif bir el. Elinde bina büyüklüğünde bir zippo. Tırnaklarında kırmızı düzgün sürülmüş bir oje. Kolunda altın bilezikler. Yavaşça uzaklaşıyordu. Tanrı sigaramı yakmış gidiyordu. Tanrı kadındı. Tanrı gidiyordu. Sigaram bitti. Kalan sünger parçasını tanrının geldiği bulutlara doğru fırlattım gitmedi. Şehire doğru süzüldü. Peşinden bende şehire indim. Sokakta uyudum o gece tanrıyı bekledim. Gelmedi.