Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

19 Mayıs '07

 
Kategori
Okullar
 

Tanrım inşallah.....

Tanrım inşallah.....
 

Yıllar önce çalıştığım işyerindeki amirim, bana bir zarf uzatıp, bunu filanca okuldaki filanca kişiye ulaştır dediğinde, o anda angarya gibi gelen işin bir gün benim hayatımı da değiştireceğini bilemezdim tabi.

Zarfı ikiye katlayıp küçük kol çantama sıkıştırdıktan sonra verilen adrese ulaştığımda daha kapıdan girmeden başlamıştı şaşkınlığım. Birkaç yüzyıllık tarihi olduğu her halinden belli büyük demir kapı ardına kadar açıktı, kapıdaki kibar görevli küçük bir kimlik kontrolünden sonra uzun bahçe koridorunu gösterdi. Bir sarayın bahçesinde şaşkın cariyeler gibi sağa sola bakınarak, o büyüleyici ikinci üçüncü büyük kapılardan geçerken her seferinde kekeleyerek sorduğum aradığım kişinin adını zor hatırladığımı fark ettim. İyi ki bekletilmişim o bekleme salonunda, duvarlardaki tablolara, yazılara, bakarken, ne kadar özel bir mekan, bu okulda okuyanlar ne kadar şanslı olmalılar diye düşünmüştüm.

Artık benden geçmişti de, bir gün biraz daha büyüyüp, anne olduğumda çocuklarımı burada okutmak için elimden geleni yapmam gerek diye o zaman hayli uzak olan hayallere çoktan dalmıştım bile. Teslimatı yaptıktan sonra girdiğim kapılardan büyük bir gülümsemeyle çıktığım, en son demir kapıdaki görevlinin bile dikkatini çekmiş olmalıydı, zira neredeyse kimliğimi unutuyordum orada, arkamdan seslenmese.

Aradan geçen yıllar boyunca, kurduğum milyonlarca hayalden kaç tanesi gerçekleşti dersiniz? O kadar az ki, isyan ettiğim, vazgeçtiğim zamanlar olduğu çoğundan. Ama bir tanesinden hiç vazgeçmedim. Hele de anne olduktan sonra, çocuğumun eğitimi için kanımın son damlasına kadar mücadele edeceğim andımı, binlerce milyonlarca kez tekrarladım, hem kendi kendime, hem Allah huzurunda yakınlarıma.

İşte zaman gelmişti, kızım artık büyümüştü. Altıncı yaş gününde, “anne ben artık altı yaşımı bitirip yedi’ye girdim ya, artık daha büyük okula gitmem gerekmiyor mu?” sorusu onunda bu hayata hazır olduğunu gösteriyordu. Canım kızım, sen öyle büyük okullara gidip, öyle büyük adam olacaksın ki, vatanına, ailene ve kendine kazandıracaklarının heyecanı, anne yüreğimi şimdiden kanatlandırmaya başladı bile.

Benim gibi düşünen binlerce aile aşındırmaya başlamıştı bile o tarihi demir kapıyı. Abartısız binlerce aile. Sadece 50 öğrenci alacak okul, yıllardır yaptığı gibi, noter huzurunda biz aday öğrenci velilerinin katılımıyla kura usulü yapacaklardı seçimi. Bilirsiniz işte, şu meşhur toplar birkaç saniye içinde alttaki küçük kutuya düşecekler, ve görevli şahıs yüksek sesle tekrar tekrar söyliyecekti düşen toplardaki yazan numarayı.

Sevgili blogdaşlarım,

O büyük gün yarın. İnanın şansa ve sizlerin iyi niyetlerine ve dualarına o kadar ihtiyacımız varki, heyecanımızı tahmin ediyorsunuzdur. Lütfen kızım için dua edin. Ben günlerdir, hatta yıllardır ediyorum. Ama biliyorsunuz, noter huzurunda boynumuz kıldan ince.

Sonuçtan sizi yarın veya daha sonra haberdar edeceğim.

Şimdilik hoşçakalın.

 
Toplam blog
: 14
: 1516
Kayıt tarihi
: 02.05.07
 
 

Otuzlu yaşlara veda etmek üzere, bir kız çocuk annesi, 22 yıllık iş hayatından sonra ev hanımlığına ..