Tanrının eli!

Maalesef sonunda bunu da gördük. Değerli spor basınımız bu ülkedeki en beyefendi, en dürüst oyunculardan birisi olan Mehmet Topal’a bile sahtekar damgasını yapıştırabildi. Hatta daha da ileri giderek ülkenin futbol değerini aşağıya çektiği iddiasında bile bulunan oldu.

Karşılaşmanın başından itibaren Advocaat’ın talebeleri oyunu rakip yarı alana taşıyarak gol aramaya başladı. Ancak Fenerbahçe yine çoğu zaman olduğu gibi yeterli yoğunlukta baskı ve pozisyon üretmekten uzaktı. Hatta özellikle ikinci yarıda Osmanlıspor’un ara ara oldukça etkili geldiği anlar da oldu. Her iki takımın kalecisi de güzel kurtarışlara imza attılar.

Sezon başından bu yana bir çok karşılaşmada olduğu gibi tribünlerde yine büyük boşluklar dikkat çekiyordu. Geçmiş yıllarda Kadıköy’de taraftarının gücü ile 12 kişi ile mücadele eden takım bu sene bir kişi eksik olarak 11 kişi ile mücadele etmekte, hatta bu hafta olduğu gibi stada gelip de asli görevi olan takımı desteklemek yerine maçın başından sonuna kadar istifa çığırtkanlıkları yapan bazı taraftalar yüzünden 10 kişi mücadele etmek zorunda kaldı diyebiliriz. Fenerbahçe’nin mevcut düzenle baş edebilmesi ancak ve ancak taraftarının büyük ve bütünleşmiş gücünü arkasına alarak mümkün olabilir.

Maçın hakemleri oldukça kötü bir yönetim gösterdiler. İlk yarıda Osmanlıspor’un çok sert futboluna göz yumdular ve kartlarına başvurmadılar. Atılan golün öncesinde topun Mehmet Topal’ın eline çarptığını göremediler.

Hiç şüphesiz bir parantez de Jeremain Lens’e açmadan geçmemek gerekir. Babasını daha bir gün önce kaybetmiş olmasına rağmen o bu karşılaşmadı oynamayı tercih etti ve giydiği forma numarasını daha önceden taşıyan birisine çok derin bir mesaj da yollamış oldu.

Saygılarımla,

Muhittin KAYAKIRAN

mkayakiran@yahoo.com