Tarih 7 Kasım 1991 Moskova Kızıl Meydan

Bolşevik Devrimi'nin 74.yıldönümü.Devlet kutlamaları iptal etmiş.Sovyetler Birliği resmen olmasa da fiilen dağılmış durumda. Gorbaçov tüm yetkileri elinden alınmış bir lider ama istifaya yanaşmıyor. O birliği kurtarma telaşında, Yeltsin ise dağıtma. Gorbaçov'un Sovyetler Birliği'ni yaşatma konusundaki dramatik çağrısı Yeltsin'in şiddetli saldırısına maruz kalıyor. Gerçi o yıl yenilenmiş birlik anlaşması çağrısına 11 cumhuriyet olumlu yanıt vermiş ve her cumhuriyette ayrı ayrı yapılan referandumlarda birlik lehine sonuç çıkmıştı. Türki Cumhuriyetlerde bu oran % 80'leri aşmıştı. Kırgız halkının %88'i birliğe evet diyordu. Halkın iradesi referandumla ortaya çıkmıştı. Ama kapitalist kaynaklarla beslenen batı basını bunu gündeme getirmek yerine sık sık Baltık cumhuriyetlerindeki bağımsızlık taleplerini haber yapıyordu. ABD de Yeltsin'in birliği dağıtmak konusundaki azmini destekliyordu. İstedikleri de oldu. Ağustos ayındaki darbe girişimi Gorbaçov'un da, yenilenmiş birlik anlaşmasının da sonunu getirdi.

Her yıl olduğu gibi Bolşevik Devrimi'nin 74.yıldönümünde de batı medyası yine Kızıl Meydan'daydı. Meydanda ne Gorbaçov, ne Yeltsin, hiçbir Sovyet lideri yoktu. Ancak biraz sonra büyük bir halk kitlesi Kızıl Meydan'a doğru akın edecek, 73 yıl boyunca sadece askeri geçit törenlerini göstererek asker var,halk yok diyen batı basınına, batı medyasına güzel bir cevap vereceklerdi. Her kutlamada askeri geçit töreninin ardından onbinlerce insan kızıl bayraklar ve kırmızı karanfillerle Lenin Mozolesi'nin önünden geçer, ama batı medyası sadece askeri geçit törenini vermekle yetinirdi. Şimdi kutlamalar resmi olarak iptal edilmişti. Ama yine onbinlerce insan devrimi kutlamaya hazırlanıyordu. Oktyabrskaya Ploşçad'da Lenin heykeli önünde toplanan kitle birkaç kilometre yürüyerek Kızıl Meydan'a ulaşmıştı. Bu defa asker yok, sadece halk vardı. Bu defa halkın kendi iradesiyle devrimi kutladığını inkar edemeyeceklerdi. Kızıl bayraklarla Lenin Mozolesi'nin önüne gelen halk saygıyla liderlerinin mezarına kırmızı karanfiller bırakıyordu. Haykırıyorladı perestroykaya hayır! Gorbaçov defol! Yeltsin defol! Emperyalizme, kapitalizme geçit yok!

Batı medyası bu kutlamayı nasıl verdi? Belki de hiç haber yapmadı. Sovyetler Birliği'nin dağılmasından bu yana 22 yıl geçti. Rusya, Azerbaycan, Kazakistan ve Türkmenistan'ın petrol ve doğalgaz gelirleriyle ayakta durma çabalarına karşın tüm cumhuriyetlerde kapitalizmin getirdiği sefalet hakim. Rusya'da Levada kamuoyu araştırma şirketinin iki yıl önce tüm eski Sovyet cumhuriyetlerinde yapmış olduğu anket hala SSCB'ye büyük bir özlem duyulduğunu gösteriyor. Öyle ki Kırgızistan'da Sovyetleri özleyenlerin oranı %70'i buluyor. Rusya da bile bu oran % 50 iken. Ukrayna'da batı destekli turuncular kısa sürede karardılar. Rusya'yla birliği savunan Bölgeler Partisi ve Komünist Parti halktan büyük destek görüyor. Moldovalılar Rumenlerle birleşmek yerine Komünist Parti'yi iktidar yaparak Romanya'ya değil, Sovyetler Birliği'ne özlemi gösteriyorlar. Belarus devlet başkanı Putin'e birleşme teklif ediyor. Putin ise Rusya ile Belarus'un eşit statüde birleşemeyeceğini, Belarus'a ancak Rusya Federasyonu'nda özerk statü verilebileceğini söyleyerek aslında teklifi reddetmeye çalışıyor. Ama Belarus halkı Sovyet sisteminin kısmen yaşatılmasıyla diğer cumhuriyetlere göre daha iyi durumda.

Sovyetler Birliği ABD destekli liderlerin hesaplarıyla dağıldı, ama halkların iradesiyle yeniden kurulmak isteniyor. Halklar Sovyetler Birliği'ni özlüyor.