Tarih Boyunca Türklerin İngiltere ve Batı Devletleri açısından önemi

 Yaklaşık 600 yıllık Osmanlı ve yaklaşık 100 yıllık Cumhuriyet dönemlerinde Batı ve İngiltere açısından baktığınızda Türklerin Anadolu ve Ortadoğu’da bulunmaları ne ifade etmektedir. Hep Türkleri yıkmak, Anadolu’dan çıkarıp atmak ve onları geldikleri yere, yani Orta Asya’ya geri göndermek mi istemişlerdir, yoksa Türklerin bu bölgede özellikle Anadolu’da bulunmaları onların genel siyasetleri bakımından menfaatlerine uygun mu görülmüştür?

Ben ikinci kanaatteyim. İngiltere’nin öncelikli iki mülahazası vardı. Birincisi Rusya’nın ve sonra Sovyetler Birliğinin Akdeniz’e yani Anadolu ve Ortadoğu’ya inmemesi idi. İkincisi, en büyük sömürgesi olan Hindistan ve diğer sömürgeleri ile ticari ve askeri irtibatını temin eden yol üzerinde bulunan Andolu ve Ortadoğu’nun Rusya ve Sovyetler Birliği gibi bir güç yerine, kontrol edebileceği bir Osmanlı veya Türk devletinin elinde bulunması idi.

Tabii ki Ortadoğu’da ki petrol meselesi, müstakbel İsrail ile ilişkiler ve Anadolu ve Ortadoğu’nun askeri açıdan stratejik önemi de vardı. Ama batının alternatifleri neydi? Anadolu tamamen boş ve devletsiz kalamayacağına göre, İngiltere de gelip kendi milletini Anadolu’ya yerleştiremeyeceğine göre, Anadolu’ da ya Türkler olacaktı, ya Ruslar,  ya da Türklerin yerine Yunanlılar veya Ermeniler ikame edilecekti , Kürtlerin ise bu maksat için esamesi bile okunamazdı. Başka alternatif var mıydı…. bence yoktu.

İşte bu sebepledir ki, kanaatimce batı ve özellikle İngiltere, evet Osmanlı İmparatorluğunu yıkmak istediler, evet Türklerin dünya çapında bir güç olmasını istemediler ama Türklerin Anadolu’dan çıkıp Anadolu’nun Yunanlıların veya Ermenilerin kontrolüne geçmesini de istemediler. Neden mi? Çok basit. Çünkü ne Yunanlıların, ne de Ermenilerin ve tabii ki ne de Kürtlerin böyle stratejik bir bölgeyi uzun müddet kontrol altında tutabilecek tarihi, askeri, siyasi birikimleri, tecrübeleri yoktu. Hadi daha açık söyleyeyim. Devlet olabilmek, devlet kurup, yönetebilmek, bunu devam ettirebilmek, yıkıldığında bile moralini  bozmayıp  yenisini kurmak,  devam ettirebilmek, büyük devlet olabilmek Türklerin genlerinde vardı, belki başka bazı şeyler yok ama  bu hasletler vardı.

Birinci dünya savaşından Osmanlı yenik çıktı. Türkler hemen toparlandılar, Müdafaayı Hukuk Cemiyetleri kurdular, teşkilatlandılar, Erzurum Kongre’sinin toplanması daha 19 Mayıs 1919’dan önce kararlaştırılmış ve hazırlıklarına başlanmıştı. Nitekim Yunanlılar daha Anadolu’da savaşmakta iken İtalyan’lar da, Fransızlar da Yunanistan’dan desteklerini alenen çektiler, Anadolu Hükümeti ile anlaştılar hatta bazı hususlarda yardımcı oldular. İngiltere, Yunanistan’a daha fazla askeri ve iktisadi yardımda bulunamayacağını resmen bildirdi. Yani batı, özellikle İtalya, Fransa ve İngiltere,  Anadolu’da Yunanlıların değil Türklerin kalmasını tercih etti. Bu durumda kanaatimce Yunanlıların Anadolu’da mağlubiyetleri mukadderdi. Ve büyük Atatürk bunu biliyordu. Biliyordu ve daha 1921’in ilk aylarında Yunanlılar Afyon, Kütahya, Eskişehir’i ele geçirmiş olmalarına rağmen, O, hiç paniklemiyor ve bir taraftan hükümet merkezinin Ankara’dan Kayseri’ye nakli planlarını yapıyor ama diğer taraftan da sakin sakin, kuracağı Cumhuriyet sonrasında yapacağı devrimlerin planlarını ve fikri hazırlıklarını yapıyordu. Atatürk’ün en büyük vasıflarından biri de çok uzun vadeli, soğukkanlı, stratejik planlar yapabilmesi ve olayların arkasından değil daima önünde gidebilmesiydi.