Tarihçe ve Tarımsal örgütleri geleceğe taşımak

Tarihçe dediğimizde geçmişten bugüne kadar olan gelişmeleri tarihsel kaynakları ile bilimsel araştırma disiplini içinde ortaya koyan yazılar aklımıza gelir. Bu yazılar başlangıçtan beri yaşananları bir özet halinde, tarihin sayfalarından çıkararak bize sunar. Ortaya konan tarihçe hepimiz için değerli bir doküman olarak geçmişi günümüze taşır. Bu eserler adeta uzun yılları içinde barındıran tarihin bilgi notlarıdır. İnsanların ve mekânların olduğu gibi örgütlerinde bir hayat hikâyesi vardır. Tarımsal örgütlerin başarıları ve başarısızlıklarının nedenleri, o zaman dilimlerinde yaşanan olaylar ve aktörlerinin kimler olduğu tarihin sararmış belgelerinde saklıdır. Bu belgeler bir el tarafından çıkarılmayı, yazılı ve görsel bir eser olarak topluma kazandırılmayı ve hayat bulmayı bekler.

Bugün hepimiz ziyaret ettiğimiz bir tarımsal örgütün tarihini merak ederiz. Bu merak çoğunlukla ya içinde bulunduğumuz yaşam tarzından ve şartlarından, ya da ilgi alanımızdan kaynaklanır. Az da olsa şu soruların cevabını ararız.

Bu örgütü kimler kurmuştur?

Neden kurmuştur?

Nasıl kurmuştur?

Hangi yapıda kurmuştur?

Örgüt hangi yapısal değişikliklere uğramıştır?

Örgütte bugünlere gelinceye kadar neler yaşanmıştır?

Ne hizmetler yapılmıştır?

O dönemdeki şartlar nasıldır?

Örgütün başarıları ve başarısızlıkları nelerdir?

Bu süreçlerin liderleri ve yöneticileri kimlerdir?

Bunların o dönemdeki geçmiş ve geleceğe ait fikirleri nelerdir?

Bunun için o kurum ile ilgili belgelerden tarihini bulup okuruz veya kurumun bir yerinde sergilenen panoda tarihçesini okumaya çalışırız. Tabii bazen bazı ülkelerde olduğu gibi tarım örgütlerinin geçmişlerini sergileyen müzeleri ülkemizde de görmek isteriz. Bir belgesel tadında filmini izlemek, geçmişteki yaşananları bir bir hayal dünyamızda canlandırmak, o günleri bugüne taşımayı arzu ederiz. Geleceğimiz olacak çocuklarımıza bu örgütlerin ve yararlarının tanıtılmasını bekleriz.

Eğer bir örgüt içinde yer alıyorsanız, kırsal kesim ve örgütleri ile ilgili çalışma yapan araştırmacıya, yazara, gazeteciye ve bir belgeselciye gururla işte bu da bizim geçmişimiz, biz bu noktadan buralara geldik demek içimizden geçer. Çünkü başarıları ortaya koyan, hazırlanan görsel ve yazılı belgeler ile sunuluş şekilleridir. Gelişmiş ülkelerdeki tarımsal örgütlerde bu gerçekten başarılı şekilde yerine getirilmektedir. Eğitim çağındaki her çocuk hayatında en az bir defa bu alanları okulları ile ziyaret etmektedirler. Tarımsal geçmişleri ve değerleri ile tanışmaktadırlar.

Söyleyin ülkemizde kaç örgütümüzde böylesi bir geçmişi görebiliyoruz. Birçok örgüt, eski örgütlerde dahil olmak üzere adeta dün kurulmuş gibidir. Geçmişini bir tarafa bırakmış gibi görünür gözümüze. Sözde bu örgütlerimiz kendilerine gelişmiş ülkelerdeki örgütleri örnek almışlardır. Her gelen yönetim geçmişi bir tarafa bırakıp kendi dünyasını yaratmak ister. Çünkü yönetimler her şeyi kendisinin yaptığını görmek ister. Örgütün duvarlarında ve odalarında geçmişe yer vermezler ve bu tavrı ile adeta geçmişten korkarlar. Kaldı ki bir müze oluşturmak fikri sıcak karşılanmaz. Yazılı ve görsel bir eser oluşturulması cazip gelmez. Önemli olan o dönemki yönetimin yaptıklarıdır. Kimse bir gün tarih olacağını düşünmeler. Gerçekte örgütlerin başarılarını ölümsüz ve unutulmaz kılacak olan bu tür belgelerdir.

Ülkemizde tarımsal örgütlerin gelişme süreçlerinin belgelenmesi, yazılı ve görsel dokümanların bir tarihçi titizliğinde gelecek için arşiv oluşturularak saklaması şarttır. Mümkünse örgütün tarihi ile ilgili yapılacak akademik araştırmalara destek olunmalıdır. Ortaya çıkacak eserler tüm ilgili kurum ve kuruluşlarla paylaşılmalıdır. Özellikle de bu eserler kütüphanelere kazandırılmalıdır. Tarımsal örgütler yaşadıkları deneyimlerin verdiği güçle her türlü soruna karşı mücadele ederler, çözümler geliştirirler ve sorunlarını çözerler.

Tarihini bilmeyen ve tarihine saygı duymayan bir örgüt yöneticisinin veya çalışanının örgütün geleceğini kurması veya kurgulaması zordur. Bu nedenle tarımsal örgütlerin tarihçelerini bilgi ve belgelerle ortaya koymak ve paylaşarak öğrenilmesini sağlamak bizlerin tarihsel geçmişe saygı ve vefa borcumuzdur.

Bu çalışmalar tarımsal örgütleri geleceğe taşıyacak en önemli araçtır.