Tatil bitti, şimdi okul zamanı...

Bu gün öğrenciler, veliler ve eğitim kurumları birlikte, olumlu beklentilerle ikinci döneme merhaba diyorlar.

Nedir, bu beklentiler? Özetle belirtmek gerekirse; iyi bir dönem, iyi bir okul ortamı ve beraberinde başarılı bir sonuç.

Bilindiği üzere, eğitim-öğretim etkinliğinde taraflar sadece öğrenci, veli, öğretmen ve okuldan ibaret değildir. İşin içinde başka unsurlar da vardır.

Örneğin servisler, civar esnaf, okulun bulunduğu çevre, ulaşım, trafik vs. Tüm bunlar, istemesek de, bu işin içinde olan etkileyici unsurlar...

O halde kurumlar etkinliklerini planlarken, bunları da hesaba almaları gerekir. Öbür türlü yapılacak bir çalışmanın amacına ulaşması mümkün değil.

Çünkü öğrenci evden çıkınca; servisle okula gider, civarındaki esnaftan alış-veriş yapar, okulda derse katıldığında, gün boyu öğretmen ve okul yönetimiyle yüzleşir.

İşte, bu nedenledir ki, öğrencinin yetişmesinde (olumlu ya da olumsuz) ailenin, çevrenin ve okul ortamının önemi tartışılmaz.

Günümüzde durumun farkına varan kimi eğitim kurumları, etkinliklerini planlarken, bu olguları birlikte göz önünde bulundurmaktalar.

Ancak bazı okullarımız için bunların yapıldığını söylemek, şimdilik zor. Bu gidişle de hiçbir zaman mümkün olamayacak, zaten.

Burada işaret etmeye çalıştığım, civar semtlerdir. Bu semtlerin öğrenci ve okul sayıları merkezlere göre çok daha fazladır.

Bu nedenle buradaki okullarının çoğunda, hala sınıf mevcutları olması gerekenden daha kalabalık, öğretmen ve derslik sayıları yetersiz...

Derslik donanımları ve ders araç-gereci; hem kalite, hem de sayı ve miktar olarak ihtiyacı karşılamaktan uzak.

Anlayacağınız yoksul semtlerdeki öğrenciler; çağın ekonomik, teknolojik ve sosyal gelişmişlik imkânlarından gereğince faydalanamıyorlar.

O halde, bu gibi yerlerde bulunan eğitim kurumlarını bir nebze rahatlatmak için yapılması gerekenler nelerdir?

İlkin, buradaki okullara personel, fiziki iyileştirme, ders materyali ve danışmanlık hizmetleri yardımları artırılmalı...

Ve maddi imkânlardan yoksun öğrenciler, rencide edilmeden tespit etmeli; gerekli iyileştirmeler kalıcı bir şekilde yapmalı...

Sonra, öğrenci merkezli eğitim programları çevre şartlarına uyarlanmalı, bu kurumlarda uygulamaya koyulmalı ve gelişmeler dikkatle izlenmeli...

Bunlara ek olarak, merkezdeki kurumlara kıyasla, şartları daha zor olan bu okullardaki görevli personele, özendirici ek yardımlar yapılmalı...

Bunlar gerçekleştiği takdirde, gelecekle ilgili iyi beklentilerimiz ve ümit verici sonuçlar daha da artacaktır.