Tavşanın kulakları neye benzer?

Sevgili Üstün Dökmen'in kitabında paylaştığı bir anısını aktarmak istiyorum.. Çocuklarımızı adam yerine koymadığımızla ilgili...

Üstün Dökmen annesinin bir anısından bahsediyor: 'Ana sınıfındaymış, müfettiş gelmiş' Çocuklar tavşanın kulakları neye benzer?' diye sormuş. Bir tek annem parmak kaldırmış ve 'Eşeğin kulaklarına benzer' demiş. Bu cevaba müfettiş çok gülmüş, öğretmen de gülmüş. Annem verdiği cevap doğru mu yanlış mı anlayamamış. Müfettiş cevapla ilgili hiçbir yorum yapmamış. Annem, cevabı beğendikleri için mi güldüler, anlamsız buldukları için mi güldüler anlayamamış. Eve gelince hemen ev halkına anlatmış bu olayı. Evdekiler, annesi, anneannesi, teyzeleri de gülmüşler ve hatırladığı kadarıyla hiçbir açıklama yapmamışlar. Annem verdiği cevabın doğru mu yanlış mı saçma mı olduğunu yine anlayamamış.

Burada yine pek çok durumda karşılaştığımız şey ortaya çıkıyor. Büyükler çocukları adam yerine koymuyorlar , ciddiye almıyorlar. Çocuğu belirsizlik içinde bıraktıklarından habersizler.

Sizce bu olayda büyükler niçin gülmüşler? Annemin cevabı saçma olduğu için mi, çok doğru olduğu için mi? Yoksa TAVŞANIN KULAKLARI NEYE BENZER? şeklindeki anlamsız bir soruyu ciddiye alıp cevap verdiği için mi? :)))