Tek bir fotoğraf karesi bir öykü dünyadan aslında...

11 fotoğrafçı fotoğraf sergisinde buluştu.


Mersin Büyükşehir Kongre ve Sergi Sarayında bir fotoğraf sergisi açıldı canlar!


Gidip görmenizi isterim.


Bir fırsat isteyin sizi sıkboğaz eden zamandan.


—Nefes arası, sigara molası değil.


11 Fotoğrafçı…


Ne isimleri , ne yaşları , nede unvanları önemli.


Hiç önemi yok.


Meslekleri sadece bakış açılarının yelpazesini genişletmiş olabilir ötesi…


Boş verin.


Önemli olan o fotoğraf karesine yansıyanlar.
***
Tek bir karede acıyı, sevinci, nefreti hissedebilmek.
Bir bebeğin gülümsemesine karşılık vermek yine o kareden.
Yine o karedeki vahşeti görmek ama çaresizliğin sol
yanınızı sıktığını hissetmek.
Tek bir fotoğraf karesi bir öykü dünyadan aslında...

***

İşte o 11 fotoğrafçı tek bir fotoğraf karesinde bir öykü sundular bize…


O yüzden ellerine, ruhlarına sağlık…


Gerisi boş nağme…

***

O


11 fotoğrafçı; Kum’u, Haddahaneler’i, Sahne’yi, Soyut’u, Nü’yü, , Keçeciler’i


Akşam’ı, Su’yu, Çöp lük’ü, Sema’yı, Madenciler’i kendi objektiflerinden yansıttılar.
***

Kimi renkli, kimi siyahbeyaz.

Biz insanlar gibi yani…

Kalabalık içinde renkli yalnızken siyah beyazız.

Arada azda olsa gri olsa da…

***

Hangisinden daha çok etkilendim derseniz;


Sıralama yapamam .


Teknik konularsa beni aşar. Haddimi bilirim.


Ama baktığım bir kareden bir değil, onlarca öykü çıkarması, bakın bunu beceririm.

***

Haddahaneler, Keçeciler, Çöplük ve Madencilerde; emeği, daha doğrusu hakkedilenin verilmemişliği,

çaresizliği, yaşamla savaşı, yalnızlığı, sessiz haykırışı,


iliklerime kadar hissettim.


Sahne ve Sema, Soyut;


içinde anlık kayboldum.


Ruhun anlık huzuru…


Akşam, Su, Kum, Kanlık; berraklık çatıştı içimde ve avuçlarımızdan kayıp giden o kum bana zamanı

düşündürdü.

Hayıflandım.


Haaaa; Nü’ye gelince; taşın soğukluğu bedenin çıplaklığı bana ölümü hatırlattı.

Ürperdim…

***


***

Dedim ya canlar zamandan bir rica edin ve gidin gezin…