Tek geldik, tek gideceğiz

Bazen çevremizde koca dünyada yalnız olduğunu düşünen ve üzülen insanlara rastlarız. Oysaki o insanın çevresinde bir çok arkadaşının olduğunu büyük bir aileye sahip olduğunu düşünüp neden böyle düşünüyor diye kendi kendimize sorarız. Oysaki gerçekten yalnız olup bu cümleyi hiç kullanmayan insanlar da mevcuttur. İnsan isterse tek başına yaşasa da koca dünyadaki herkes onu tanıyor ve seviyor gibi düşünebilir. Yaşam zaten tek başlar. Doğumda anne karnından ayrılan biz, zaten yalnız kalmışızdır. Onlar bizi beslemezse, büyüyene kadar bakmazsa biz bir hiçiz. Sonra biz aile olduğumuzda UZUUUN diye zannettiğimiz YAŞAM VE çocuğumuz. Onların evlenmesiyle yalnız kalışımız ve çok sevilen eş kayıpları ile yalnız kalışımız. O kadar dram gibi gelen bu yaşam geçişi, kendimizi olacak bu duruma ne kadar hazırladığımızla ilişkilidir. TEK GELDİK TEK GİDECEĞİZ. Tabii ki hiç evlenmeyenler için tek kalmak zaten bir yaşam şekli oluyor. Gelip geçici arkadaşlıklar zaman zaman oyalasa da onlar daha şanslı yolun sonunda TEK KALMA sendromunda. ÖNEMLİ OLAN yaşamımızda bulunan tüm dostlarımızla her ortamda her koşulda bir ordu gibi kendimizi kuvvetli hissedip, hep yalnızmış gibi YAŞAMI SEVGİYLE KUCAKLAMAKTIR.

SİZLERE BİR ORDU KADAR ÇOK DOST, ÇOK MUTLU OLACAĞINIZ BİR YALNIZLIK DİLİYORUM.