Tek kişilik mutluluk olmaz

Gün gelir dönüşü olmayan bir yolculuk başlar. Bilmem hangi güç o yolculuğa karşı gelir yolcuyu bekletir.

Tek kişinin tebessümü, sevinci veya gülüşü garipsenir. Birden ziyade kişinin gülüşü, sevinci veya tebessümü ise bir nişane olarak görülür.      

Mutluluk tek bedenle, tek yürekle, tek düşünceyle ve tek sevinçle olmaz.

Gerçek mutluluk ikiden ziyade birçok farklı kimliğin, bedenin, yüreğin, gaye ve düşüncelerin birlikte paylaşımı ile olur.

Tek kişilik aşk olmadığına göre, tek kişilik mutluluk da olmaz.

Eğer mutluluk tek kişilikle olsaydı Hz. Âdem ilk yaratılan insan onuru ile mutlu olurdu. Hz. Havva’nın yaratılışına gerek kalmazdı.

Mutluluk insanlara ve dünyaya sevgi ile yönelme duygusudur.  

Daha çok para sahibi olmak, daha iyi bir hayat yaşamak mutlu olmak anlamına gelmiyor.

İnsan iç dünyasında sevgiyi, şefkati büyüttüğü zaman mutlu oluyor. Ve mutluluk hayattaki “ bedava “ olan şeylerle elde ediliyor.

Sevgi ve şefkat üzerine inşa edeceğimiz bir hayatımızın olması için zengin olmaya değil, sevgi ve şefkati paylaşacak insanlara, bir hayat arkadaşına, çocuklara ve dostlara ihtiyacımız var.

Mutlu olmak için çok paramı gerekir?Hayır.

İnsan para sahibi olunca mutlu olur mu?Hayır.

Birçoklarına göre mutlu olmak için sevgili bulmak, evlenmek, araba, ev sahibi olmak lazımdır.

Bazıları ise mutluluğu başına konan bir talih kuşu gibi görür. Eğer insanın şansı varsa mutlu olur, yoksa mutsuz olur.

Easterlin Paradoks'un görüşüne göre gelirle mutluluğun hiç bir ilişkisi yoktur. Paranın mutluluk getirmeyeceğini bildirir. Ancak bunun tersi yani geçinecek kadar gelire sahip olmamak da mutsuzluk getirir.

Amerika’da piyangodan büyük ikramiye kazananlar üzerine yapılan araştırmada da benzer bir sonuç elde edilmiş. Piyangoyu kazanan şanslı insanların mutlulukları ortalama bir yıl sürmüş.

Eflatun mutluluğun tarifini “ ruh, zihin ve beden” üçlüsüne bağlar.

Epikür mutluluğu şöyle tarif ediyor. Mutlu olmak için üç şeye ihtiyaç vardır diyor. Bunlar “ dostluk, özgürlük ve düşünmek”

Mutluluğu dostlarınızla, düşüncelerinizi birileriyle paylaşamıyorsanız, özgürlükten de uzaksanız tek başınıza mutlu olamazsınız.

Aslında mutlu olmayı ya da mutsuz olmayı çocukluğumuzda öğrenmeye başlıyoruz. Mutluluk tamamen bizim kişisel tercihimizle elde edebileceğimiz bir ruh halidir.

Başından yeterince sıkıntı geçmiş her insan bilir ki mutluluk için gerekli olan ne zenginlik, ne başarılı olmak ne de şöhret sahibi olmak.

Mutluluk içinde bulunduğumuz durumları nasıl algıladığımız ve yaşadıklarımızdan iç dünyamıza neyi aktardığımızdır.

Mutluluk tek kişide olmaz. Mutluluk birden ziyade kişiler tarafından paylaşılmış ise mutluluk vardır.

Kıymetli okurlarımıza saygılar sunuyorum.

Mehmet BURKGAZİ / MERSİN