Tek suçlu

Bu senede aynı senaryo tekrarlanmaya başlandı, daha sezonun sekizinci haftası geride kalmışken büyük küçük birçok takım teknik direktör değişikliklerine gitmeye başladı. Önce Hakan Kutlu gitti sonra Rıza Çalımbay, Bülent Uygun istifa etti son olarakda Thomas Doll ve Frank Rijkard'la yollar ayrıldı kulüpleri tarafından; yeri sallantıda olan Yılmaz Vural, Mesut Bakkal, Ziya Doğan, Ümit Özat hatta Aykut Kocaman ve Bernd Schusterde birkaç kötü sonuçtan sonra bu gerçekle yüzleşmek zorunda kalabilirler. Fakat tek suçlu teknik direktörler mi acaba diye nedense çok düşünmeyiz, birkaç kötü sonuçtan sonra hemen başlar tribünler teknik direktörü istifaya davet etmeye. Acaba yönetimler istekleri karşılamışlar mıdır, uygun futbolcuları kadroya katmış, kadrodaki oyuncuların ödemelerini zamanında yapmışlar mıdır genellikle bu soruların cevabı hayırdır güzel ülkemizde.

Mesela Frank Rijkard bana Stoch'u alın dediğinde biz Pino'yu aldık bunla idare et diyen ya da stoper istenirken ön libero alan yönetimin suçu yok mudur bu sonuçlarda. Önemli değerleri çok kolay harcıyoruz, başarıları ortada olan kişileri sadece kendi egomuzu tatmin etmek için çılgınca eleştiriyoruz. Kimler uğramadaki bu haksızlıklara Yeniköy kasabı, Alman köylüsü, yaşlı bunak gibi ünvanlar verip kovaladık ülkeden sonrada gurur duyduk bundan, kendi değerlerimizede sahip çıkmadık ki yabancılara saygı gösterelim Fatih Terim, Şenol Güneş, Mustafa Denizli ilk akla gelen isimler yaptıkları ortada olmasına rağmen hep eleştirildiler..

En sevdiğimiz cümlelerden biridir neden şu oynamadı ya da neden bu yoktu demek fakat kimin yerine olduğunu söylemeyiz sanki sahaya 12-13 kişi çıkmak mümkünmüşmü gibi... Bu örnekler çoğaltılabilir. Teknik direktörlük zor bir meslek özelliklede ülkemiz gibi herkesin antrenör olduğu bir ülkede. Her alanda olduğu gibi futbolda da sabır gösteremiyoruz ne yazıkki ve sonunda kaybeden hep biz oluyoruz.