Tekrarın sıkıcılığı gereksizlikten

İsteyen varsa tamam da bir şeyi niye tekrar ederler, anlamıyorum. Hatta öğretirken gösterirken de tekrar edilsin. “Tekrar söylüyorum” denir mesela…”Oraya yeniden gidelim, onu bir daha gör…”

Her şeyin ilki tatlıdır ve tadı orada biter; daha doğrusu bitmelidir. Biz böyle dönüp dönüp geri bakarsak bu yol bitmez. Hayatta göreceğimiz yaşayacağımız şeyler o kadar çoktur ki, belki bazılarına sıra gelmeyecek…

Tekrar gereksizdir; çünkü hoşumuza gittiyse zaten ilk defasında gitmiştir. “Tadı damağımda kaldı” Damağında kaldıysa daha iyi ya, orada dursun. Zevkin özelliği zevk aldıktan sonra bitmesidir.

Bakın hayat tekrar ediyor mu? Bir kere yaşanıp gidiyor. Bir sonraki gün aynı rüzgâr esmiyor. Yani hayat bize siz de böyle yapın diyor.

Bir şeyi çok beğendiğimiz zaman yeniden istiyoruz… Tekrar yerinde saymaktır ve hayat yolu yerinde sayarak bitirilemez. Yolun sonuna vardığınızda “Hiç yaşamadım” derseniz ayıp olur.

Gerekli olanlar dışında tekrarı hayatımızdan çıkarmalıyız. İnsanlar bazı şeyleri tekrar ediyorlarsa ya yaşamayı bilmiyorlar ya da daha güzel şeyler yok.