Telefonda taciz...

Çözemediğim, garip bir davranış biçimidir telefonda taciz.

Hiç tanımadığınız bir insan... Sırf yanlış numara çevirdi... Ve de ne şanssızlıktır ki... Sizin numaranızı çevirdi ve bayan sesi duydu diye... Günlerce cep telefonundan... Sabahın köründen geceyarısına... Hatta sabaha kadar telefon ederse... Terslediğinizde de çaldırıp... Ses çıkartmadan, sadece dinlerse... Ne düşünürsünüz?

Ya da ayrıldığı sevgilisini... Herhangi bir saatte... Cep telefonunu "arayanı gösterme" ye ayarlayıp... Gözükmeyen numara ile arayarak... Sadece sesini duymaya çalışmak. Nasıl bir duygudur? Acaba "Ayrıldım, ama sesini duymadan yapamıyorum" mu demek ister bu sessiz telefonlarla?

Veya yanlışlıkla -bu da nasıl oluyor bilmiyorum- sevgilisine gönderdiği mesaj... Başkasının... Mesela sizin telefonunuza geldiğinde... Ve ilkinde aldırmayıp, mesajlar devam edince... "Yazık... Haber vereyim... Yanlış numaraya çekiyor mesajları" dediğinizde... Bu defa da size musallat olması... Nasıl izah edilir?

Maalesef toplumumuzda örnekleri çok yaşanan ve gerçekten rahatsızlık veren bir davranış biçimidir bu.

Hele bir de geceyarısı yapılırsa... Panikleten bir "rahatsızlıkveren-asapbozan" dır.

"Benim başıma hiiiççç gelmedi" demeyin... Bir gün gelebilir.

Hemen hepimizin telefonla ilgili komik veya trajikomik anıları vardır. Tabii benim de var.

Lütfen bu kadarı da olmaz (!) demeyin. Sadece dalgınlıktan oldu.

Bir gün bilgisayarda oyun oynuyorum... Call of Duty. Çok heyecanlı...

Mesaj geldi cep telefonuma... Alakasız bir yazı. Sevgi dolu sözcükler... Ama numara yabancı... Aldırmadım. Oyuna kaptırmışım çünkü kendimi.
Biraz sonra bir mesaj daha... Yine sevgi sözcükleri... Ama bu defa bayanın ismi de var. Örneğin.."Hatice, seni seviyorum" gibi. Yine aldırmadım. Ben Hatice miyim ki?
Bir tane daha gelince... Numarayı aldım... Yanlışlığı bildirmek için telefon ettim...

Çaldı... Çaldı... Açıldı. Ama hemen kapatıldı telefon.

Hmmm!.. Demek ki müsait olmayan bir ortam söz konusu. Dikkatinizi çekerim... Gece saat 11 civarı oluyor bu.

15 dakika kadar sonra telefonum çaldı. Ben de oyunun en heyecanlı yerindeyim. Aklım oyunda telefonu açtım. Karşıdan bir erkek kısık sesle...

- Canım... Yarın oraya geliyorum... Görüşürüz.

-Peki.

Cevabıma bakar mısınız? "Peki."

Neye "Peki" dedim ki? Hala çözebilmiş değilim. Galiba bir an önce oyuna dönmek istedm... Bilmiyorum... Dedim işte.

Oyuna devam ediyorum yine. Birden aklıma telefondaki konuşma geliyor. Kriz halinde gülmeye başlıyorum.
Elin adamı "Oraya geliyorum" desin...Neresiyse orası? Sen tut "Peki" de.

O kişi de sevgilisine söyleyeceklerini söylemiş olmanın rahatlığı içinde... Belki de... Sevgili karısının (!) getirdiği çayı yudumlasın...

Ama mazeretim var... Aklım oyundaydı...

Bir telefon maceram daha var kiii... Evlere şenlik...

Bir aile faciasına yol açmış mıdır? Bilmiyorum...
Okuldan çok yakın bir arkadaşım... Hatırlamıyorum sebebini... Bir konu için telefon etmem gerekti.

Telesekreter çıktı... Ben de mesaj bıraktım. "Canııımmm!.. Eve gelince mutlaka ara... Önemli... Kocaman öptümmm"

Bu arada bir de kocaman öpücük gönderdim... Mucckkk! Diye.
Aramadı... Birkaç gün sonra karşılaştığımızda "neden aramadığını" sordum.

"Haberim yok... Arayacak mıydım?" deyince... Söyledim telesekretere not bıraktığımı.

"Ama benim telesekreterim yok ki" dedi.