Temelden çatıya...

O gün ayaktaki asanalar ile başlayacaktık. Başlangıç meditasyonu sonrasında yerde omurgayı esnettikten sonra bedeni "surya namaskara" (güneşe selam) serileriyle ısıttık. Özellikle "tadasana"da (dağ duruşu) köklenmeye önem vermiştik. Ayak parmaklarının hepsini tek tek yere yaymak, ayak baş parmağının kökünü, ayak küçük parmağının kökünü, topuğun içini ve dışını eşit bir şekilde yere basmak ve köklenmek... Ayakların altında toprağın enerjisini hissetmek... O enerjiyle ayakların altından başın tepesine kadar uzamak... Toprağın verdiği enerjiyle ayakların altından başın tepesine kadar yükselmek... Gözleri kapatmak ve ayakların altında toprağı hissetmek... Köklenmek...  

"Tadasana"da iyice köklendikten sonra "surya namaskara" serilerinin arasına ayaktaki asanaları serpiştirmeye başlamıştık. "Virabhadrasana I" (birinci savaşçı), "virabhadrasana II" (ikinci savaşçı), "parsvakonasana" (yan açı duruşu), "trikonasana" (üçgen), "parsvottanasana" (ayaklar ayrı baş dize duruşu), "ashwa sanchalanasana" (yüksek hamle) ve "anjaneyasana" (alçak hamle) gibi asanalar ile ayakların altından yere köklenmiştik. 

Daha sonra yere oturmuş ve köklenmeye "dandasana" (asa duruşu) ve "paschimottanasana" (yerde öne eğilme) ile devam etmiştik. "Setu bandhasana" (yarım köprü) ile bedeni dengeledikten sonra, "jathara parivartanasana" (karından burgu) ile omurgayı rahatlatmış ve "savasana" (derin gevşeme ve dinlenme pozisyonu) ile bedeni tamamen yere bırakmış ve teslim etmiştik. Amacımız köklerimizi hissedip hayatta sağlam ve güçlü durabilmekti. 

Bir sonraki dersimizde sıra kalça eklemine gelmişti. Bina inşa eder gibi temelden tepeye doğru ilerleyecektik her ders. Ya da ağacın köklerinden yapraklarına doğru... Sırada kalça eklemi olduğu için öne eğilmelere ve kalça açıcılara odaklanacaktık. Ayakta "uttanasana" (ayakta öne eğilme), "prasarita padottanasana" (bacaklar açık öne eğilme), "ashwa sanchalanasana" ve "anjaneyasana" ile omurgayı öne eğmelere alıştırdıktan sonra yerdeki öne eğilmeler ile kalça eklemini biraz daha esnetmiştik. Yere oturduktan sonra "janu sirsasana" (baş dize duruşu) ile bacakların arkasındaki "hamstring" kaslarını ve "half butterfly" (yarım kelebek) duruşunda ise bacakların içine eğilip kasık kaslarını esnetmiştik. "Paschimottanasana" (yerde öne eğilme) ile hamstring kaslarını biraz daha esnettikten sonra bacakları "V" şeklinde açıp "upavistha konasana" (oturarak açı duruşu) ile bacak içlerini ve kasık kaslarına odaklanmıştık. Sırada zirve duruşu olarak "kurmasana" (kaplumbağa duruşu) ve ardından "hanumanasana" (maymun duruşu) vardı. Dersi "purvottanasana" (ters sopa duruşu), "twisted roots" (dönmüş kökler burgusu) ve "savasana" ile sonlandırmıştık. O gün amacımız öne eğilerek daha mütavazı olabilmek, içe dönmek, kabullenmek ve teslim olmak ve kalça açıcılara yoğunlaşarak da olumsuz duygulardan arınmak yaratıcılığımızı güçlendirmekti.  

Sırada karın bölgesi vardı. Bir hafta boyunca karın kaslarına odaklanmak istemiştim. Bir ders boyunca alt ve üst karın kaslarına bir sonraki derste ise oblik kaslarına odaklanacaktım. İlk karın dersinde ""kapalabhati" (kafatası parlatan nefes) ve "nauli kriya" (karın bölgesindeki sindirim organları ve ince bağırsak temizliği) çalıştık. "Kapalabhati"de nefes alışlar pasif verişler ise aktifti. Her nefes verişte, diyaframı iyice içeri çekip karın kaslarını hissediyorduk. "Nauli"nin ilk aşaması ise, akciğerleri tamamen boşaltıp karın kaslarını iyice içeri çekmekti. Yani “uddiyana bandha”ydı. Amacımız karın kaslarını, kasıktan başlayarak yukarı ve içeri doğru çekmek ve kaburgalara kadar karnı içeri çekip karın kaslarını bir asana yapmadan bile hissetmekti. Tüm ders boyunca asanaları karın kaslarını hiç gevşek bırakmadan hep sıkarak yaptık.  

Karın kaslarını masada denge, "utkatasana" (sandalye), "phalakasana" (sopa duruşu), "chaturanga dandasana" (alçak şınav), "vasisthasana" (yan sopa duruşu), "marjaryasana"nda (kedi duruşu) ve "adho mukha svanasana"da (aşağı bakan köpek) karın kaslarını iyice içeri çekerek çalıştırdık. Yere geçtiğimizde "navasana"nın (sandal duruşu) birçok varyasyonunu yaptık ve "purvottanasana" (ters sopa duruşu) ile karın kaslarını biraz daha güçlendirdik. En son sırt üstü yere yatıp yogik bisiklet ve birkaç mekik hareketiyle karnı iyice hissettik ve "savasana" ile dinlendik. Dersin amacı karın kaslarına odaklanarak daha azimli ve kararlı olmak ve başladığımız işi bitirebilme gücüne sahip olmaktı.  

İkinci karın odaklı dersimizde "burgular"ı çalışmıştık. "Surya namaskara" serilerinin arasına "parivrtta uttanasana" (ayakta öne eğilmede burgu), "parivritta trikonasana" (dönmüş üçgen), "parivritta parsvakonasana" (dönmüş yan açı duruşu), "parivritta ashwa sanchalanasana" (yüksek hamlede burgu), "parivrtta anjaneyasana" (alçak hamlede burgu), "parivrtta adho mukha svanasana" (aşağı bakan köpekte burgu), "parivrtta ardha chandrasana" (dönmüş yarım ay duruşu) ve "parivrtta prasarita padottanasana" (bacaklar açık öne eğilmede burgu) eklemiştik. Bu dersin zirve duruşu "parivrtta ardha chandrasana"ydı. Burgulara yerde de devam etmiştik. Yere oturmadan önce "parivrtta malasana" (dönmüş çelenk/dua tespihi duruşu) yapmıştık. Yere oturduktan sonra "parivrtta janu sirsasana" (dönmüş baş dize duruşu) ve "parivrtta upavistha konasana" (dönmüş oturarak açı duruşu) ile omurgayı bükmüştük. Sırt üstü yatıp "cat tail" (kedi kuyruğu duruşu) ile omurgayı biraz daha büktükten sonra "savasana" ile bedeni dinginleştirip rahatlatmıştık. Burgulara odaklanarak bedeni ve zihni arındırmak, temizlemek ve dinginleştirmek istemiştik. 

Bir sonraki ders göğüs kafesine odaklanmıştık. Yani o gün geriye eğilmelere odaklanmıştık. "Tadasana"da geriye eğilme, "ashwa sanchalanasana"da geriye eğilme, "anjaneyasana"da geriye eğilme akışlar arasında yaptığımız asanalardı. Bazı akışlar sırasında "bhujangasana"da (kobra duruşu) uzun beklemiştik. Göğüs kafesini esnetmek ve açmak için "virabhadrasana I"de geriye eğilmiş, "virabhadrasana II", "parsvakonasana" ve "trikonasana"da beş nefesten fazla beklemiştik. Akışlar arasında göğüs kafesini biraz daha esnetmek için "urdhva mukha svanasana" (yukarı bakan köpek), "sphinx" (sfenks) ve "seal" (fok balığı) duruşlarını kullanmıştık. Zirve duruşumuz "urdhva dhanurasana"ydı (köprü). Bu duruşa hazırlık olarak "setu bandhasana" (yarım köprü) yapmıştık. Geriye doğru eğilip göğüs kafesini esnetip hem kendimizi hem çevremizdekileri daha çok sevmek ve anlayışlı olmaktı amacımız. 

Göğüs kafesinden sonra sırada boyun vardı. Derse boynu sağa sola, öne arkaya ve yanlara doğru esneterek başlamıştık. Ders boyunca yaptığımız tüm asanalarda boyunu her yöne çevirip o bölgede birikmiş tüm olumsuzluklardan arındık. Dersin tam ortasında "sarvangasana" (omuz duruşu), "halasana" (saban duruşu), "karnapidasana" (kulak basıncı duruşu) ve "matsyasana" (balık duruşu) yaparak boynu uyardık. Ardından "sirsasana" (baş duruşu) yaparak enerjiyi ters çevirerek bakış açımızı değiştirmeye çalıştık. Dersi "balasana" (çocuk duruşu), burgu ve "savasana" ile tamamladık. Amacımız boyunda biriken tüm olumsuzluklardan arınıp kendimizi doğru ifade edebilmek ve çevremiz tarafından doğru anlaşılmaktı. Ve tabii ki dünyaya değişik bir açıdan bakıp herkesi anlayabilmekti. 

Bedenin tüm bölgelerini üst üste çalıştıktan sonra sırada tüm beden vardı. Tüm bedeni nasıl çalışabilirdik? Tabii ki denge duruşları ile. Bedenin her bir bölgesini ayrı ayrı çalıştıktan ve güçlendirdikten sonra, bedenimizin dengesine odaklanmalıydık. Bedeni ısıttıktan sonra tek ayak üzerinde durmayı deneyerek ve sonra da gözler kapalı bir şekilde tek ayak üzerinde durmayı deneyerek denge çalışmasına başladık. Bir sonraki akış sırasında "tadasana"da 90 derece yukarı kaldırdığımız bacağı düz bir şekilde öne uzatarak dengeyi sınadık. Bir sonraki akışta ise aynı şeyi gözler kapalı denedik. "Vrksasana"da (ağaç duruşu) gözler kapalı bekledik. Denge duruşlarını birbirine bağladık. "Vrksasana", "garudasana" (kartal duruşu), "virabhadrasana III" (üçüncü savaşçı), “urdhva prasarita eka padasana” (ayakta bacakları ayırma), “utthita hasta padangusthasana” (el ayağa uzatılmış duruş) önde ve yanda ve “natarajasana” (dansçı)… Bedeni dengeleyen duruşlar sonrası "savasana"… Dersin amacı yogada ve günlük hayatta zıt kutuplar arasında dengeyi bulmak ve sağlamak... 

Tıpkı bir yoga eğitmenlik kursunda olduğu gibi, bedeni ayaklardan başlayarak başa kadar güçlendirmek ve esnetmek... Sıra ile ayaktaki asanalar, kalça açıcılar, karın güçlendiriciler, burgular, geriye eğilmeler, ters duruşlar ve denge... Tıpkı bir ağacın kökleri, dalları, yaprakları ve çiçekleri gibi... Köklerden çatıya doğru... Bir bina inşa eder gibi... Temeli sağlam kurduk mu, binanın o temel üzerinde yükselmesi ve sağlam bir şekilde durması hiç de zor değil... Tıpkı bedenimizin temeli sağlam kurduğumuz da, bedenimizin o sağlam temelin ve köklerin üzerinde yükselmesi ve dimdik ayakta durması gibi...